ماده 128 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ماده 128 قانون امور حسبی: هرگاه غائب در ایران اقامتگاه یا محل سکنی نداشته یا اقامتگاه و محل سکنای او در ایران معلوم نباشد دادگاه محلی برای رسیدگی بامور غائب صالح است که ورثه غائب در آن محل اقامت یا سکنی دارند.» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 128 قانون امور حسبی: هرگاه غائب در ایران اقامتگاه یا محل سکنی نداشته یا اقامتگاه و محل سکنای او در ایران معلوم نباشد دادگاه محلی برای رسیدگی بامور غائب صالح است که ورثه غائب در آن محل اقامت یا سکنی دارند. | ماده 128 قانون امور حسبی: هرگاه غائب در ایران اقامتگاه یا محل سکنی نداشته یا اقامتگاه و محل سکنای او در ایران معلوم نباشد دادگاه محلی برای رسیدگی بامور غائب صالح است که ورثه غائب در آن محل اقامت یا سکنی دارند. | ||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | |||
[[رده:غایب مفقودالاثر]] | |||
[[رده:رسیدگی به امور غایب مفقودالاثر]] | |||
نسخهٔ ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۵
ماده 128 قانون امور حسبی: هرگاه غائب در ایران اقامتگاه یا محل سکنی نداشته یا اقامتگاه و محل سکنای او در ایران معلوم نباشد دادگاه محلی برای رسیدگی بامور غائب صالح است که ورثه غائب در آن محل اقامت یا سکنی دارند.