ماده 51 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* ماده 52 قانون تجارت الکترونیکی | |||
* ماده 56 قانون تجارت الکترونیکی | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[تامین کننده]]: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.<ref>بند ع ماده 2 قانون تجارت الکترونیک</ref> | |||
[[کالا]]: عبارت است از چیزی که ارزش اقتصادی داشته و قابل تقویم به پول باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی تولیدکنندگان و فروشندگان کالا|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487604|صفحه=|نام۱=صادق|نام خانوادگی۱=مددی|چاپ=-}}</ref> | |||
[[خدمات]]: سلسله عملیاتی است که ایجاد ارزش تازه می کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی عرضه کننده کالا و خدمات در مقابل مصرف کننده|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=دانشگاه تربیت مدرس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487608|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=درویشی|چاپ=}}</ref> | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | ||
از این ماده استنباط می شود که تبلیغات درباره نحوه استفاده از کالا یا خدمات باید به گونه ای باشد که احتمال خطر برای سلامتی استفاده کننده یا اشخاص ثالث زیان بار باشد. ضمانت اجرای نقض این قاعده نیز مطابق ماده 70 قانون تجارت الکترونیکی ایران جزای نقدی از 20 تا 10 میلیون ریال خواهد بود. بدیهی است اگر عمل تبلیغ کننده خود جرم مستقلی باشد مرتکب به مجازات ان جرم نیز محکوم می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت الکترونیک همراه با تحلیل قانون تجارت الکترونیکی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3603292|صفحه=|نام۱=ستار (ترجمه)|نام خانوادگی۱=زرکلام|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
نسخهٔ ۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۲۷
ماده 51 قانون تجارت الکترونیکی: تأمین کنندگانی که برای فروش کالا و خدمات خود تبلیغ می‌کنند نباید سلامتی افراد را به خطر اندازند.
مواد مرتبط
- ماده 52 قانون تجارت الکترونیکی
- ماده 56 قانون تجارت الکترونیکی
توضیح واژگان
تامین کننده: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.[۱]
کالا: عبارت است از چیزی که ارزش اقتصادی داشته و قابل تقویم به پول باشد.[۲]
خدمات: سلسله عملیاتی است که ایجاد ارزش تازه می کند.[۳]
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
از این ماده استنباط می شود که تبلیغات درباره نحوه استفاده از کالا یا خدمات باید به گونه ای باشد که احتمال خطر برای سلامتی استفاده کننده یا اشخاص ثالث زیان بار باشد. ضمانت اجرای نقض این قاعده نیز مطابق ماده 70 قانون تجارت الکترونیکی ایران جزای نقدی از 20 تا 10 میلیون ریال خواهد بود. بدیهی است اگر عمل تبلیغ کننده خود جرم مستقلی باشد مرتکب به مجازات ان جرم نیز محکوم می شود.[۴]
نکات توضیحی
به خطر انداختن سلامتی افراد در تبلیغ، رفتاری است که در ماده 51 قانون تجارت الکترونیکی ایران به ان پرداخته شده است. این رفتار مفهومی کلی دارد که به نظر می رسد تشخیص مصداق های ان باید از رهگذر ارجاع امر به کارشناس صورت پذیرد. البته، بهتر است شیوه نامه ای برای تبلیغات در نظر گرفته شود و این بند در ان تشریح گردد تا به طور دقیق مشخص شود که کدام نوع تبلیغ ها سلامتی افراد را به مخاطره می اندازد. با توجه به اصل تفسیر محدود، سلامتی را باید منصرف به سلامتی جسمانی دانست.[۵]
منابع
- ↑ بند ع ماده 2 قانون تجارت الکترونیک
- ↑ صادق مددی. مسئولیت مدنی تولیدکنندگان و فروشندگان کالا. چاپ -. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487604
- ↑ مرتضی درویشی. مسئولیت مدنی عرضه کننده کالا و خدمات در مقابل مصرف کننده. دانشگاه تربیت مدرس، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487608
- ↑ ستار (ترجمه) زرکلام. حقوق تجارت الکترونیک همراه با تحلیل قانون تجارت الکترونیکی ایران. چاپ 2. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3603292
- ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1189508