ماده 189 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماده 189 قانون امور حسبی: آن مقدار از اثاث ‌البیت و غیره که برای زندگانی عیال و اولاد متوفی ضرورت دارد و همچنین اشیائیکه قابل مهر و موم نیست مهر و موم ‌نمی ‌شود و اشیاء مزبور در صورت مجلس توصیف می‌ گردد.
'''ماده 189 قانون امور حسبی''': آن مقدار از اثاث ‌البیت و غیره که برای زندگانی عیال و اولاد متوفی ضرورت دارد و همچنین اشیائی که قابل مهر و موم نیست مهر و موم ‌نمی ‌شود و اشیاء مزبور در صورت مجلس توصیف می‌ گردد.


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
تشخیص این که چه مقدار از دارایی متوفی برای زندگانی عیال و اولاد او لازم است و همچنین تشخیص اشیایی که قابل مهر و موم نیست با دادرسی است که برای این امر به محل می رود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16132|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه]]

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۱

ماده 189 قانون امور حسبی: آن مقدار از اثاث ‌البیت و غیره که برای زندگانی عیال و اولاد متوفی ضرورت دارد و همچنین اشیائی که قابل مهر و موم نیست مهر و موم ‌نمی ‌شود و اشیاء مزبور در صورت مجلس توصیف می‌ گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تشخیص این که چه مقدار از دارایی متوفی برای زندگانی عیال و اولاد او لازم است و همچنین تشخیص اشیایی که قابل مهر و موم نیست با دادرسی است که برای این امر به محل می رود.[۱]

منابع

  1. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16132