ماده 54 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
[[تامین کننده]]: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،‌صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.<ref>بند ع ماده 2 قانون تجارت الکترونیک</ref>
== نکات توضیحی ==
سوء استفاده از ویژگی های ویژه معامله ها به روش الکترونیکی برای مخفی کردن حقایق مربوط به هویت یا محل کسب در ماده 54 مورد اشاره قرار گرفته است. افراد به راحتی می توانند در حالی که در کشور دیگری سکونت دارند، با استفاده از امکانات ویژه شبکه به رایانه ای در کشور دیگر دسترسی داشته باشند و از رهگذر ان با مشتریان خود ارتباط بر قرار کنند. بدین ترتیب، IP وی که معمولا برای تشخیص کشور مورد تماس ملاک است، نشان از سکونت در کشوری دارد که از دستگاه مستقر در ان استفاده شده است، نه کشور اصلی محل سکونت تامین کننده.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1189520|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۳

ماده 54 قانون تجارت الکترونیکی: تأمین کنندگان نباید از خصوصیات ویژه معاملات به روش الکترونیکی‌ جهت مخفی نمودن حقایق مربوط به هویت یا محل کسب خود سوء‌ استفاده کنند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

تامین کننده: عبارت از شخصی است که بنا به اهلیت تجاری،‌صنفی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کند.[۱]

نکات توضیحی

سوء استفاده از ویژگی های ویژه معامله ها به روش الکترونیکی برای مخفی کردن حقایق مربوط به هویت یا محل کسب در ماده 54 مورد اشاره قرار گرفته است. افراد به راحتی می توانند در حالی که در کشور دیگری سکونت دارند، با استفاده از امکانات ویژه شبکه به رایانه ای در کشور دیگر دسترسی داشته باشند و از رهگذر ان با مشتریان خود ارتباط بر قرار کنند. بدین ترتیب، IP وی که معمولا برای تشخیص کشور مورد تماس ملاک است، نشان از سکونت در کشوری دارد که از دستگاه مستقر در ان استفاده شده است، نه کشور اصلی محل سکونت تامین کننده.[۲]

منابع

  1. بند ع ماده 2 قانون تجارت الکترونیک
  2. مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1189520