ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی''': هر «‌داده پیام» یک «‌داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن‌ که معلوم باشد که آن «‌داده پیام» نسخه مجددی از «‌داده پیام» اولیه است.
'''ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی''': هر «‌[[داده پیام]]» یک «‌داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن‌ که معلوم باشد که آن «‌داده پیام» نسخه مجددی از «‌داده پیام» اولیه است.


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
== نکات توضیحی ==
مطابق ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، هنگامی که مخاطب داده پیامی را از سوی اصل ساز دریافت می کند حق دارد ان را مستقل و مجزا فرض کرده و طبق ان عمل نماید مگر انکه به نحو متعارفی بداند یا باید بداند که ان داده پیام نسخه مجددی(کپی) از داده پیام اصلی و اولیه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846676|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۱

ماده 21 قانون تجارت الکترونیکی: هر «‌داده پیام» یک «‌داده پیام» مجزا و مستقل محسوب می‌گردد، مگر‌آن‌ که معلوم باشد که آن «‌داده پیام» نسخه مجددی از «‌داده پیام» اولیه است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات توضیحی

مطابق ماده 21 قانون تجارت الکترونیک، هنگامی که مخاطب داده پیامی را از سوی اصل ساز دریافت می کند حق دارد ان را مستقل و مجزا فرض کرده و طبق ان عمل نماید مگر انکه به نحو متعارفی بداند یا باید بداند که ان داده پیام نسخه مجددی(کپی) از داده پیام اصلی و اولیه است.[۱]

منابع

  1. ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385. مهنا، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1846676