ماده ۷۱ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بيمه شده‌اي كه در اثر حادثه ناشي از كار يا بيماري حرفه‌اي از كار افتاده كلي شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بيمه استحقاق دريافت مستمري از كار افتادگي ناشي از كار را خواهد داشت. | '''ماده 71 قانون تامین خدمات اجتماعی:''' بيمه شده‌اي كه در اثر حادثه ناشي از كار يا [[بيماري حرفه‌اي]] از كار افتاده كلي شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بيمه استحقاق دريافت [[مستمري]] از كار افتادگي ناشي از كار را خواهد داشت. | ||
[[رده:مواد قانون تامین اجتماعی]] | [[رده:مواد قانون تامین اجتماعی]] | ||
[[رده:مزایای بیمه شده از کار افتاده کلی]] | [[رده:مزایای بیمه شده از کار افتاده کلی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۱۵
ماده 71 قانون تامین خدمات اجتماعی: بيمه شده‌اي كه در اثر حادثه ناشي از كار يا بيماري حرفه‌اي از كار افتاده كلي شناخته شود بدون در نظر گرفتن مدت پرداخت حق بيمه استحقاق دريافت مستمري از كار افتادگي ناشي از كار را خواهد داشت.