ماده ۵۱۴ قانون مدنی

خادم یا کارگر نمی‌تواند اجیر شود مگر برای مدت معینی یا برای انجام امر معینی.

توضیح واژگان

کارگر: کارگر، شخصی است که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد.

پیشینه

به موجب ماده ۲۶۱۷ قانون مدنی اتیوپی، اگر در قرارداد اجاره، مدتی معین نگردد؛ دراینصورت اجیر باید بلافاصله کار را شروع نموده؛ و در مدتی معقول، آن را تمام نماید.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر در اجاره اشخاص، منفعت اجیر مشخص نباشد؛ دراینصورت معامله باطل است؛ زیرا اگر طرفین، ندانند چه چیزی را تعهد می‌نمایند؛ چنین قراردادی غرری بوده؛ و معاملات غرری نیز باطل است.

اگر برای تعیین منفعت، زمان کار ملاک باشد؛ دراینصورت مورد اجاره باید معلوم گردد؛ وگرنه عقد را، باید به دلیل مجهول بودن موضوع آن باطل دانست. اجیر شدن به‌طور دائم، نوعی سلب آزادی بوده؛ و هیچ‌کس نمی‌تواند برای همیشه، خود را تحت فرمان و اختیار دیگری قرار دهد.

سوابق فقهی

اگر شخصی، متعهد گردد در مدتی معین، هر کاری را که دیگری از او طلب نمود؛ انجام دهد؛ دراینصورت نمی‌تواند در آن مدت، اجیر شخص دیگری گردد. مگر درصورت اذن یا اجازه طرف مقابل.