ماده 286 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ماده 286 قانون امور حسبی: اشخاصی می توانند به ترتیب مذکور در دو ماده قبل [[وصیت]] نمایند که در جنگ یا مأمور عملیات جنگی باشند و یا در محلی زندانی یا محصور باشند که مراوده ای با خارج نباشد. | '''ماده 286 قانون امور حسبی''': اشخاصی می توانند به ترتیب مذکور در دو ماده قبل [[وصیت]] نمایند که در جنگ یا مأمور عملیات جنگی باشند و یا در محلی زندانی یا محصور باشند که مراوده ای با خارج نباشد. | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 284 قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده 285 قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای [[حق]] [[تصرف]] آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
وجه مشترک مواد 284 و 285 این است که وصیت به طرق عادی امکان پذیر نیست. در واقع موارد نامبرده جزء موارد فوق العاده محسوب می شوند. در موارد جنگ یا ماموریت عملیات جنگی هر چند اشخاص محصور هم نباشند و نوعا مراوده با عالم خارج داشته باشند. باز هم به لحاظ وضعیت فوق العاده اشخاص می توانند مطابق مواد نامبرده وصیت نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649752|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون امور حسبی]] | [[رده:مواد قانون امور حسبی]] | ||
[[رده:وصیت]] | [[رده:وصیت]] | ||
[[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | [[رده:وصیت در شرایط فوق العاده]] | ||
نسخهٔ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۰
ماده 286 قانون امور حسبی: اشخاصی می توانند به ترتیب مذکور در دو ماده قبل وصیت نمایند که در جنگ یا مأمور عملیات جنگی باشند و یا در محلی زندانی یا محصور باشند که مراوده ای با خارج نباشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
نکات توضیحی
وجه مشترک مواد 284 و 285 این است که وصیت به طرق عادی امکان پذیر نیست. در واقع موارد نامبرده جزء موارد فوق العاده محسوب می شوند. در موارد جنگ یا ماموریت عملیات جنگی هر چند اشخاص محصور هم نباشند و نوعا مراوده با عالم خارج داشته باشند. باز هم به لحاظ وضعیت فوق العاده اشخاص می توانند مطابق مواد نامبرده وصیت نمایند.[۲]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649752