ماده 284 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده | '''ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی''': افراد و افسران نظامی و کسانی که در ارتش اشتغال به کاری دارند می‌توانند نزد یک نفر افسر یا هم ردیف او با حضور دو گواه [[وصیت]] خود را شفاهاً اظهار نمایند. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده | * [[ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده | * [[ماده ۲۸۶ قانون امور حسبی]] | ||
* [[ماده ۲۸۸ قانون امور حسبی]] | |||
* [[ماده ۲۸۹ قانون امور حسبی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۲: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد | منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد غیرنظامی که در موقع جنگ خدمت به نظامیان می‌کنند مانند پرستاران و کسانی که برای نظافت و رختشویی آنان و آشپزی و امثال آن معین شده‌اند، خواه افتخاری خدمت نمایند یا مزدور باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=15500|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده | نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده ۲۸۴ با ۲۸۵ [[قانون امور حسبی]] باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنانکه ماده ۲۸۷ نیز بر این مطلب تأکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: در سایر موارد مذکور در ماده ۲۸۳ موصی می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کنند. از ماده ۲۸۷ که با اشاره به [[ماده ۲۸۲ قانون امور حسبی|ماده ۲۸۲]] از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می‌گوید و در ماده ۲۸۳ از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده‌است، دانسته می‌شود که مفاد دو ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ را نیز باید مشمول حکم ماده ۲۸۷ دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=797956|صفحه=|نام۱=احمدعلی|نام خانوادگی۱=حمیتی واقف|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۱: | ||
[[رده:وصیت]] | [[رده:وصیت]] | ||
[[رده:وصیت نامه]] | [[رده:وصیت نامه]] | ||
[[رده:وصیت نامه در شرایط | [[رده:وصیت نامه در شرایط فوق‌العاده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۴
ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی: افراد و افسران نظامی و کسانی که در ارتش اشتغال به کاری دارند می‌توانند نزد یک نفر افسر یا هم ردیف او با حضور دو گواه وصیت خود را شفاهاً اظهار نمایند.
مواد مرتبط
- ماده ۲۸۳ قانون امور حسبی
- ماده ۲۸۵ قانون امور حسبی
- ماده ۲۸۶ قانون امور حسبی
- ماده ۲۸۸ قانون امور حسبی
- ماده ۲۸۹ قانون امور حسبی
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
منظور قانون از کسانی که در ارتش اشتغال به کار دارند، اعم است از آن که نظامی باشند یا همردیف نظامی یا افراد غیرنظامی که در موقع جنگ خدمت به نظامیان می‌کنند مانند پرستاران و کسانی که برای نظافت و رختشویی آنان و آشپزی و امثال آن معین شده‌اند، خواه افتخاری خدمت نمایند یا مزدور باشند.[۲]
نکته قابل ذکر دیگر این است که از مقایسه ماده ۲۸۴ با ۲۸۵ قانون امور حسبی باید به آن توجه داست این است که ملاک ثبوت وصیت شفاهی موصی همان دو شاهد مرد است چنانکه ماده ۲۸۷ نیز بر این مطلب تأکید دارد که وصیت شفاهی موصی با حضور دو شاهد مرد واقع می‌شود. این ماده مقرر می‌دارد: در سایر موارد مذکور در ماده ۲۸۳ موصی می‌تواند در حضور دو نفر گواه وصیت خود را اظهار نماید و یکی از دو گواه، اظهارات او را با تعیین تاریخ روز و ماه و سال و محل وقوع وصیت نوشته موصی و گواه را امضا می‌نمایند و اگر موصی نتواند امضا کند گواه‌ها این نکته را در وصیت نامه قید می‌کنند. از ماده ۲۸۷ که با اشاره به ماده ۲۸۲ از معتبر بودن وصیت شفاهی با حضور دو شاهد سخن می‌گوید و در ماده ۲۸۳ از وصیت در زمان جنگ یا خطر مرگ فوری سخن به میان آمده‌است، دانسته می‌شود که مفاد دو ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ را نیز باید مشمول حکم ماده ۲۸۷ دانست و گفت که حضور دو شاهد، برای معتبر بودن وصیت شفاهی موصی، ضروری است و وجود افسر یا هم ردیف او در حکم ماده ۲۸۴ قانون امور حسبی، از اوصاف فرعی حکم است. در مقابل، حضور دو گواه، از اوصاف اصلی حکم است.[۳]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 15500
- ↑ احمدعلی حمیتی واقف. حقوق مدنی (جلد هشتم) (شفعه، وصیت، ارث). چاپ 1. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 797956