ماده 298 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماده 298 قانون امور حسبی: وصیت نامه وقتی معتبر است که تمام آن موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که دعوای نسبت به تمام وصیت نامه یا قسمتی از آن باشد مسموع نیست.
'''ماده 298 قانون امور حسبی''': [[وصیت نامه]] وقتی معتبر است که تمام آن موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که دعوای نسبت به تمام وصیت نامه یا قسمتی از آن باشد مسموع نیست.


نکات توضیحی
== توضیح واگان ==
وصیت نامه: [[سند|سندی]] است [[سند رسمی|رسمی]] یا عادی که در آن [[وصیت]] به [[مال]] و یا [[وصیت]] عهدی را نوشته باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649756|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>


به استناد ماده 298 قانون امور حسبی، شرط پذیرش وصیت نامه در محکمه این است که تمام وصیت نامه موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که ادعای تلف یا اتلاف وصیت نامه شود و اعم از این که دعوا مربوط به تمام یا قسمتی از وصیت نامه باشد در دادگاه مسموع نیست. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649932|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی ==
به استناد ماده 298 [[قانون امور حسبی]]، شرط پذیرش وصیت نامه در محکمه این است که تمام وصیت نامه موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که ادعای تلف یا اتلاف وصیت نامه شود و اعم از این که دعوا مربوط به تمام یا قسمتی از وصیت نامه باشد در دادگاه مسموع نیست.  


== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:وصیت نامه]]
[[رده:وصیت نامه]]
[[رده:وصیت]]
[[رده:وصیت]]
[[رده:اعتبار وصیت نامه]]
[[رده:اعتبار وصیت نامه]]

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۹

ماده 298 قانون امور حسبی: وصیت نامه وقتی معتبر است که تمام آن موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که دعوای نسبت به تمام وصیت نامه یا قسمتی از آن باشد مسموع نیست.

توضیح واگان

وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال و یا وصیت عهدی را نوشته باشند.[۱]

نکات توضیحی

به استناد ماده 298 قانون امور حسبی، شرط پذیرش وصیت نامه در محکمه این است که تمام وصیت نامه موجود باشد و ادعای فقدان وصیت نامه اعم از این که ادعای تلف یا اتلاف وصیت نامه شود و اعم از این که دعوا مربوط به تمام یا قسمتی از وصیت نامه باشد در دادگاه مسموع نیست.

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649756