مطالعه تطبیقی حقوق زنان از منظر اسلام و غرب: حق آموزش و تابعیت زنان، جلد چهارم (عظیم زاده اردبیلی و خسروی): تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== بخشی از کتاب == | == بخشی از کتاب == | ||
معمولاً آموزش، همراه با انتقال ارزشهای اخلاقی صورت میپذیرد از این رو با توجه به نقش حساس زن، | معمولاً آموزش، همراه با انتقال ارزشهای اخلاقی صورت میپذیرد از این رو با توجه به نقش حساس زن، مسئله آموزش او در توسعه و تکامل مادی و معنوی جامعه و به ویژه، تربیت نسل آینده حائز اهمیت میباشد. | ||
تابعیت | تابعیت رابطه حقوقی خاصی است که شخص را با دولت به مفهوم جامعه سیاسی مرتبط میسازد و در واقع در تابعیت سه رابطه مدنظر قرار میگیرد: رابطه سیاسی، حقوقی و معنوی. برای تحقق تابعیت، دو عنصر دولت و تبعه ضرورت دارند. در سیستم حقوقی کشورها چند نظر در مورد تابعیت زنان مطرح گردیدهاست. در نظام حقوقی اسلام با توجه به برخی فروع فقهی، میتوان چنین استنباط نمود که قانونگذار اسلامی قائل به استقلال نسبی زنان در مسئله تابعیت است. از این رو قوانین اسلام و به تبع آن قوانین ایران، در تعارض با کنوانسیون میباشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مطالعه تطبیقی حقوق زنان از منظر اسلام و غرب (جلد چهارم) (حق آموزش و تابعیت زنان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6650104|صفحه=|نام۱=فائزه|نام خانوادگی۱=عظیم زاده اردبیلی|نام۲=لیلا|نام خانوادگی۲=خسروی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
<references /> | |||
[[رده:کتاب های حقوقی]] | |||
[[رده:کتاب های حقوقی خانواده]] | |||
[[رده:حقوق زن]] | |||
[[رده:حق آموزش]] | |||
[[رده:حق تابعیت]] | |||
[[رده:مطالعه تطبیقی خانواده]] | |||
[[رده:مطالعه تطبیقی]] |
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۵
مطالعه تطبیقی حقوق زنان از منظر اسلام و غرب (جلد چهارم) (حق آموزش و تابعیت زنان) نام کتابی است نوشته فائزه عظیم زاده اردبیلی و لیلا خسروی که به همت مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری به چاپ رسیدهاست.[۱]
محتوای کتاب
این کتاب در دو فصل کلی تدوین گردیدهاست:
فصل نخست: حق آموزش زنان در اسلام و غرب
فصل دوم: حق تابعیت زنان در اسلام و غرب
بخشی از کتاب
معمولاً آموزش، همراه با انتقال ارزشهای اخلاقی صورت میپذیرد از این رو با توجه به نقش حساس زن، مسئله آموزش او در توسعه و تکامل مادی و معنوی جامعه و به ویژه، تربیت نسل آینده حائز اهمیت میباشد.
تابعیت رابطه حقوقی خاصی است که شخص را با دولت به مفهوم جامعه سیاسی مرتبط میسازد و در واقع در تابعیت سه رابطه مدنظر قرار میگیرد: رابطه سیاسی، حقوقی و معنوی. برای تحقق تابعیت، دو عنصر دولت و تبعه ضرورت دارند. در سیستم حقوقی کشورها چند نظر در مورد تابعیت زنان مطرح گردیدهاست. در نظام حقوقی اسلام با توجه به برخی فروع فقهی، میتوان چنین استنباط نمود که قانونگذار اسلامی قائل به استقلال نسبی زنان در مسئله تابعیت است. از این رو قوانین اسلام و به تبع آن قوانین ایران، در تعارض با کنوانسیون میباشند.[۲]
منابع
- ↑ فائزه عظیم زاده اردبیلی و لیلا خسروی. مطالعه تطبیقی حقوق زنان از منظر اسلام و غرب (جلد چهارم) (حق آموزش و تابعیت زنان). چاپ 1. مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650100
- ↑ فائزه عظیم زاده اردبیلی و لیلا خسروی. مطالعه تطبیقی حقوق زنان از منظر اسلام و غرب (جلد چهارم) (حق آموزش و تابعیت زنان). چاپ 1. مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6650104