ماده ۵۵۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها
(نگارش نکات مربوط به ماده + ارجاع + لینک) |
(اصلاح جزئی متن) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
[[عنصر مادی]] این جرم تخریب است که اصولا | قانونگذار در این ماده تخریب اماکن و بناهای تاریخی را مورد جرم انگاری قرار داده است. همان طور که واضح است [[عنصر مادی]] این جرم عبارت از تخریب است که اصولا با رفتار مثبت مادی (فعل) واقع میشود. با توجه به اطلاق این عبارت به نظر میرسد تخریب اعم از جرئی یا کلی مشمول ماده قرار خواهد گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390464|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> شرط تحقق این جرم آن است که اماکن و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=668184|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> همچنین تخریب لوازم و اشیای موجود در مکان های تاریخی به شرطی مشمول این ماده قرار خواهد گرفت که مستقلاَ واجد حیثیت فرهنگی یا تاریخی یا مذهبی باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=434660|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref> به لحاظ [[عنصر روانی]] همچنین لازم است مرتکب واجد [[سو نیت عام]] یعنی علم و عمد در تخریب این آثار باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1377|ناشر=فیض|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=390476|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=2}}</ref> | ||
== رویه قضائی == | == رویه قضائی == | ||
نسخهٔ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۵
هر کس به تمام یا قسمتی از ابنیه، اماکن، محوطه ها و مجموعه های فرهنگی - تاریخی یا مذهبی که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، یا تزئینات، ملحقات ، تأسیسات، اشیاء و لوازم و خطوط و نقوش منصوب یا موجود در اماکن مذکور، که مستقلاً نیز واجد حیثیت فرهنگی- تاریخی یا مذهبی باشد، خرابی وارد آورد علاوه بر جبران خسارات وارده به حبس از یک الی ده سال محکوم میشود.
واژگان
تخریب در لغت به معنای تباه نمودن و از بین بردن است. در اصطلاح حقوقی نیز به معنای وارد ساختن عمدی صدمه و لطمه فیزیکی به مال است.[۱] یعنی ایراد خسارت به آنچه که شرع و عرف برای آن ما به ازای اقتصادی در نظر گرفته اند.[۲]
پیشینه
این عنوان مجرمانه سابقاَ در ماده 127 قانون مجازات عمومی مصوب 1304 و بند یک ماده 127 مکرر قانون مجازات عمومی الحاقی 1347 مورد جرم انگاری قرار گرفته بود.[۳]
در قانون تعزیرات مصوب 1362 نیز مواد 46 و 47 به تخریب اموال تاریخی یا فرهنگی اختصاص پیدا کرده بود.[۴]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانونگذار در این ماده تخریب اماکن و بناهای تاریخی را مورد جرم انگاری قرار داده است. همان طور که واضح است عنصر مادی این جرم عبارت از تخریب است که اصولا با رفتار مثبت مادی (فعل) واقع میشود. با توجه به اطلاق این عبارت به نظر میرسد تخریب اعم از جرئی یا کلی مشمول ماده قرار خواهد گرفت.[۵] شرط تحقق این جرم آن است که اماکن و بناهای تاریخی در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده باشند.[۶] همچنین تخریب لوازم و اشیای موجود در مکان های تاریخی به شرطی مشمول این ماده قرار خواهد گرفت که مستقلاَ واجد حیثیت فرهنگی یا تاریخی یا مذهبی باشند.[۷] به لحاظ عنصر روانی همچنین لازم است مرتکب واجد سو نیت عام یعنی علم و عمد در تخریب این آثار باشد.[۸]
رویه قضائی
شعبه 5 دیوان عالی کشور در رای شماره 2298 مورخ 18/9/17 اظهار داشته: کندن درب امام زاده مصداق تخریب موضع این ماده خواهد بود.[۹]
منابع
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716392
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 433316
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 716364
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434624
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390464
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668184
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی). چاپ 17. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 434660
- ↑ عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی (جلد اول) (بخش تعزیرات). چاپ 2. فیض، 1377. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 390476
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 668188