تحلیل روش های جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) در قراردادهای جدید بالا دستی نفتی ایران IPC: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:مقالات حقوق انرژی; +رده:مقالات حقوق نفت using HotCat) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
* [[اصل 139 قانون اساسی]] | * [[اصل 139 قانون اساسی]] | ||
[[رده:مقالات بهشید ارفع نیا]] | |||
[[رده:مقالات عماد ملاابراهیمی]] | |||
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1398]] | |||
[[رده:مقالات نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات شماره دوم نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران]] | |||
[[رده:مقالات حقوق انرژی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق نفت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۴
تحلیل روش های جایگزین حل و فصل اختلافات (ADR) در قراردادهای جدید بالا دستی نفتی ایران IPC نام مقاله ای از بهشید ارفع نیا و عماد ملاابراهیمی است که در دوره پنجم شماره دوم(مهرماه1398)نشریه مطالعات حقوق انرژی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
روشهای «ADR» برای چند دهه به عنوان روشی مناسب جهت حلوفصل اختلافات در قراردادهای بینالمللی بالادستی صنعت نفت و گاز معرفی شده است.اکنون پرسش این است که آیا «ADR» در IPCارجاع به همۀ ابزارهای آن است یا نوع خاصی از آن را مدنظر دارد و در حقیقت تبادر در «ADR» چیست؟این مقاله برآن است تا با بررسی قراردادهای بینالمللی بالادستی صنعت نفت و گاز، به این مهم پاسخ دهد. نتایج این مقاله، گواه آن است که ترکیب دو فرایند کارشناسی و داوری، میتواند روابط قراردادی بلندمدت طرفین را حفظ کرده و از لحاظ زمانی و مالی کارایی لازم را داشته باشد. پژوهش پیش رو، ثابت میکند که کارشناسی- داوری، روش برتر حلوفصل اختلافات در قراردادهای جدید بالادستی صنعت نفت و گاز، موسوم به IPC است.
کلیدواژه
- روش های جایگزین(ADR)
- روش های حل و فصل اختلافات
- داوری
- قراراداد های نوین بالادستی نفت و گاز(IPC)
- کارشناسی