مبانی فقهی و بایسته های قانون ( نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور) (مصوب 8/5/1382): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲۰: خط ۲۰:
* [[ماده 1170 قانون مدنی]]
* [[ماده 1170 قانون مدنی]]
* [[ماده 1179 قانون مدنی]]
* [[ماده 1179 قانون مدنی]]
[[رده:مقالات محمد حسن صادقی مقدم]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1383]]
[[رده:مقالات فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]]
[[رده:مقالات شماره هفتم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]]
[[رده:مقالات حقوق خانواده]]
[[رده:فقه و حقوق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۴ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۰

مبانی فقهی و بایسته های قانون ( نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور) (مصوب 8/5/1382)نام مقاله ای از محمد حسن صادقی مقدم است که در دوره صفر شماره هفتم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.

چکیده

قوانین در صورتی می توانند پایدار و مقتدر به حیات خود در حوزه قانون گذاری کشورها ادامه دهند که در عین توجه به واقعیت های اجتماعی، به اصول و مبانی عقیدتی و فکری جوامع متکی باشند. توسل به یافته های علمی جدید برای حل مشکلات، مستلزم سازگاری آنها با فطرت انسان و ارزش های مقبول جامعه است. پیشرفت های ژنتیکی در سال های اخیر و تاثیر آن بر زندگی بشر، فقها و حقوق دانان را بر آن داشته است تا به بررسی احکام و آثار پیشرفت های یاد شده بپردازند.

قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور مصوب 1382در ایران اولین گام در جهت حل مشکل کسانی است که توان باروری طبیعی نداشته و راه حل فرزنددار شدن را پرورش جنین حاصل از تلقیح خارج ازرحم زوج های قانونی و شرعی در رحم خود می دانند. در عین حال قانون مذکور نتوانسته است ابعاد و آثار رویداد حقوقی مذکور را تبیین نماید و به ابهام ها افزوده است. تبیین مبانی فقهی این قانون و برطرف نمودن ابهام ها، با بررسی برخی از آرای محاکم، حاصل این تحقیق است

کلیدواژه‌ها

  • ناباروری
  • روش های باروری کمک شده
  • اهدای جنین
  • مادر جانشین
  • لقاح خارج از رحم

موادمرتبط