ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامي كه در حين نگهباني به طور ارادي بخوابد به شرح زير محكوم‌ مي‌شود:

‌الف - هرگاه در مقابل دشمن و محاربان باشد درصورتي كه عمل وي موجب‌اخلال در نظام (‌بهم خوردن امنيت كشور) و يا شكست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غير اين صورت به حبس از دو تا ده سال.

ب - هرگاه در ناحيه‌اي باشد كه در حالت جنگ يا اعلام محدوديتهاي ضروري‌ موضوع اصل هفتاد و نهم (79) قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران يا آماده‌باش رزمي ‌باشد به حبس از شش ماه تا دو سال.

ج - در ساير موارد به استثناء مواردي كه صرفاً تخلف انضباطي محسوب مي‌شود‌ به حبس از دو ماه تا يك سال.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برای تحقق جرم موضوع این ماده،کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب موثر در موضوع نیست.همچنین در بند "الف" در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می شود،قصد به هم خوردن امنیت کشور سوءنیت خاص جرم را تشکیل می دهد.سوء نیت عام این جرم نیز قصد خوابیدن می باشد.لازم به ذکر است که اگر نگهبان در حین خواب که کاملا بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود،مجازات نخواهد شد زیرا مسلوب الاراده بوده است.پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد،فقط مرتکب بزه ترک پست شده است و به همین اتهام تعقیب می گردد.چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده،خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.

نکات توضیحی

ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد"اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام"مقید به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده جرم مطلق است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست. ضمنا موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفا تخلف انضباطی محسوب می گردد برابر مقررات ماده4 دستورالعمل اجرایی موضوع ماده 130 مشخص شده است. پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد.بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود،به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده است،مشمول مقررات این ماده نیست.