ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم | '''ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''هر [[نظامی]] که در حین [[نگهبان|نگهبانی]] به‌طور ارادی بخوابد به شرح زیر محکوم می‌شود: | ||
الف - هرگاه در مقابل دشمن و [[محاربه|محاربان]] باشد درصورتی که عمل وی موجب‌اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست [[جبهه اسلام]] گردد به مجازات محارب و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال. | |||
ب - هرگاه در | ب - هرگاه در ناحیه‌ای باشد که در حالت جنگ یا اعلام محدودیتهای ضروری موضوع [[اصل ۷۹ قانون اساسی|اصل هفتاد و نهم (۷۹) قانون اساسی]] جمهوری اسلامی ایران یا [[آماده‌باش رزمی]] باشد به حبس از شش ماه تا دو سال. | ||
ج - در | ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً [[تخلف انضباطی]] محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
برای تحقق [[جرم]] موضوع این | برای تحقق [[جرم]] موضوع این ماده، کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب مؤثر در موضوع نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473720|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>همچنین در بند «الف» در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می‌شود، قصد به هم خوردن امنیت کشور [[سوءنیت خاص]] جرم را تشکیل می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473736|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>[[سوء نیت عام]] این جرم نیز قصد خوابیدن می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514536|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>لازم است ذکر شود که اگر نگهبان در حین خواب که کاملاً بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود، مجازات نخواهد شد زیرا [[مسلوب الاراده]] بوده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514532|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد، فقط مرتکب بزه ترک پست شده‌است و به همین اتهام تعقیب می‌گردد. چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده، خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514564|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد | ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد «اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام»[[جرم مقید|مقید]] به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده [[جرم مطلق]] است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806488|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> ضمناً موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌گردد برابر [[ماده ۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰|مقررات ماده۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰]] مشخص شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806496|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد؛ بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود، به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده‌است، مشمول مقررات این ماده نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806472|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
[[رده:جرائم | [[رده:جرائم نیروهای مسلح]] | ||
[[رده:مجازات جرائم | [[رده:مجازات جرائم نیروهای مسلح]] | ||
[[رده:نظامی]] | [[رده:نظامی]] | ||
[[رده:خوابیدن ارادی]] | [[رده:خوابیدن ارادی]] | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۶
ماده ۴۴ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که در حین نگهبانی به‌طور ارادی بخوابد به شرح زیر محکوم می‌شود:
الف - هرگاه در مقابل دشمن و محاربان باشد درصورتی که عمل وی موجب‌اخلال در نظام (بهم خوردن امنیت کشور) یا شکست جبهه اسلام گردد به مجازات محارب و در غیر این صورت به حبس از دو تا ده سال.
ب - هرگاه در ناحیه‌ای باشد که در حالت جنگ یا اعلام محدودیتهای ضروری موضوع اصل هفتاد و نهم (۷۹) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یا آماده‌باش رزمی باشد به حبس از شش ماه تا دو سال.
ج - در سایر موارد به استثناء مواردی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌شود به حبس از دو ماه تا یک سال.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
برای تحقق جرم موضوع این ماده، کوتاه یا بلند بودن مدت خواب و کم و کیف خواب مؤثر در موضوع نیست.[۱]همچنین در بند «الف» در موردی که عمل مرتکب محاربه در نظر گرفته می‌شود، قصد به هم خوردن امنیت کشور سوءنیت خاص جرم را تشکیل می‌دهد.[۲]سوء نیت عام این جرم نیز قصد خوابیدن می‌باشد.[۳]لازم است ذکر شود که اگر نگهبان در حین خواب که کاملاً بر وی تسلط یافته مرتکب جرائم دیگری نیز بشود، مجازات نخواهد شد زیرا مسلوب الاراده بوده‌است.[۴]پرواضح است که اگر نظامی محل نگهبانی خود را ترک کند و در محل دیگری بخوابد، فقط مرتکب بزه ترک پست شده‌است و به همین اتهام تعقیب می‌گردد. چرا که برای تحقق جرم موضوع این ماده، خوابیدن باید در حین نگهبانی و در محل نگهبانی صورت بگیرد.[۵]
نکات توضیحی
ارتکاب جرم موضوع این ماده در مورد «اخلال در نظام یا شکست جبهه اسلام»مقید به نتیجه است اما در سایر موارد مذکور در ماده جرم مطلق است و تحقق نتیجه خاصی شرط نیست.[۶] ضمناً موارد خوابیدن در حین نگهبانی که صرفاً تخلف انضباطی محسوب می‌گردد برابر مقررات ماده۴ دستورالعمل اجرایی موضوع ماده ۱۳۰ مشخص شده‌است.[۷] پرواضح است که عمل مرتکب و خوابیدن وی باید به صورت ارادی باشد؛ بنابراین اگر فردی در اثر خستگی مفرط به خواب برود، به علت آنکه به صورت ارادی نخوابیده‌است، مشمول مقررات این ماده نیست.[۸]
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473720
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473736
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514536
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514532
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514564
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806488
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806496
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2806472