ماده ۵۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 52 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382 را به ماده ۵۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲ منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر نظامي حين خدمت يا در ارتباط با آن با علم و آگاهي در مقابل مأموران نظامي و انتظامي حين انجام وظيفه آنان مقاومت يا به آنان حمله نمايد متمرد محسوب و به ترتيب زير محكوم مي‌شود: | '''ماده ۵۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''هر [[نظامی|نظامي]] حين خدمت يا در ارتباط با آن با علم و آگاهي در مقابل مأموران نظامي و انتظامي حين انجام وظيفه آنان مقاومت يا به آنان حمله نمايد [[تمرد|متمرد]] محسوب و به ترتيب زير محكوم مي‌شود: | ||
الف - درصورتي كه تمرد با اسلحه صورت گرفته باشد به حبس از دو تا پنج سال. | |||
الف - درصورتي كه [[تمرد]] با اسلحه صورت گرفته باشد به حبس از دو تا پنج سال. | |||
ب - درصورتي كه تمرد بدون سلاح به عمل آيد به حبس از شش ماه تا سه سال. | ب - درصورتي كه تمرد بدون سلاح به عمل آيد به حبس از شش ماه تا سه سال. | ||
تبصره - اگر متمرد در موقع تمرد مرتكب جرم ديگري هم بشود به مجازات آن نيز‌محكوم مي‌گردد. | تبصره - اگر متمرد در موقع تمرد مرتكب جرم ديگري هم بشود به مجازات آن نيز‌محكوم مي‌گردد. | ||
== توضیح واژگان == | |||
تمرد در لغت به معنای گردن کشی،سرپیچی و نافرمانی کردن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2807604|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
اگر نظامی در هنگام تمرد به مامورین [[اهانت]] یا [[تهدید]] کند یا آنان را مورد ضرب و جرح قرار دهد،مجازات این جرائم نیز به وی اعمال خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514940|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>ضمنا لازم نیست از اسلحه استفاده کامل بشود بلکه همین که متمرد ظاهرا مسلح باشد،کافیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514924|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>ضمنا اگر نظامی مدعی عدم آگاهی و شناخت مامورین گردد،درصورت اثبات خلاف این ادعا محکوم و الا با صرف این ادعا [[برائت|تبرئه]] خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3514944|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>بنابراین تمرد در این ماده در صورتی تحقق پیدا می کند که اولا مرتکب نسبت به هویت ماموران نظامی و انتظامی آگاهی داشته باشد و ثانیا در حین خدمت یا در ارتباط با آن باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473348|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
عمل مامور نظامی یا انتظامی باید وفق مقررات باشد،بنابراین صرف انجام ماموریت کفایت نمی کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2807644|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
نسخهٔ ۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۴۱
ماده ۵۲ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامي حين خدمت يا در ارتباط با آن با علم و آگاهي در مقابل مأموران نظامي و انتظامي حين انجام وظيفه آنان مقاومت يا به آنان حمله نمايد متمرد محسوب و به ترتيب زير محكوم مي‌شود:
الف - درصورتي كه تمرد با اسلحه صورت گرفته باشد به حبس از دو تا پنج سال.
ب - درصورتي كه تمرد بدون سلاح به عمل آيد به حبس از شش ماه تا سه سال.
تبصره - اگر متمرد در موقع تمرد مرتكب جرم ديگري هم بشود به مجازات آن نيز‌محكوم مي‌گردد.
توضیح واژگان
تمرد در لغت به معنای گردن کشی،سرپیچی و نافرمانی کردن است.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
اگر نظامی در هنگام تمرد به مامورین اهانت یا تهدید کند یا آنان را مورد ضرب و جرح قرار دهد،مجازات این جرائم نیز به وی اعمال خواهد شد.[۲]ضمنا لازم نیست از اسلحه استفاده کامل بشود بلکه همین که متمرد ظاهرا مسلح باشد،کافیست.[۳]ضمنا اگر نظامی مدعی عدم آگاهی و شناخت مامورین گردد،درصورت اثبات خلاف این ادعا محکوم و الا با صرف این ادعا تبرئه خواهد شد.[۴]بنابراین تمرد در این ماده در صورتی تحقق پیدا می کند که اولا مرتکب نسبت به هویت ماموران نظامی و انتظامی آگاهی داشته باشد و ثانیا در حین خدمت یا در ارتباط با آن باشد.[۵]
نکات توضیحی
عمل مامور نظامی یا انتظامی باید وفق مقررات باشد،بنابراین صرف انجام ماموریت کفایت نمی کند.[۶]
منابع
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807604
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514940
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514924
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3514944
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473348
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2807644