شناسایی آسیب های روانی قابل جبران در حقوق انگلستان و ایران: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''شناسایی آسیب های روانی قابل جبران در حقوق انگلستان و ایران''' نام مقاله ای از سید حسین صفایی معافی و اکبر ایمانپور و رضا دریایی است که در دوره ده شماره یک فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است. == '''چکیده''' == آسیب روانی، ی...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۷
شناسایی آسیب های روانی قابل جبران در حقوق انگلستان و ایران نام مقاله ای از سید حسین صفایی معافی و اکبر ایمانپور و رضا دریایی است که در دوره ده شماره یک فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
آسیب روانی، یعنی هرگونه لطمه به سلامت اشخاص که موجب اختلال روانی آنان گردد. دامنه چنین آسیبهایی میتواند از اندوه ساده تا اختلالات روانی گسترش داشته باشد. با توجه به اینکه تعداد بسیاری از اشخاص در معرض آسیب روانی هستند، جبران بدون ضابطه آسیب روانی سبب بروز دعاوی بیشمار خواهد شد و دستگاه قضایی کشور را با مشکل مواجه میکند. آیا در دو نظام حقوقی ایران و انگلستان، ضابطهای برای محدود ساختن ضررهای روانی جبرانپذیر مقرر شده است؟ آیا ضابط مقرر، کارایی داشته است و میتواند عدالت را محقق نماید؟ محاکم انگلیسی صرفاً «بیماریهای روانی شناخته» شده در روانپزشکی را موجب مسئولیت میدانند و دیگر تألمات روانی را قابل جبران تلقی نکردهاند. در حقوق ایران، بهرغم آنکه برخی دادگاههای ایرانی به جبران تألمات عاطفی رأی دادهاند، لیکن از ماده 1 قانون مسئولیت مدنی و ماده 676 قانون مجازات اسلامی، میتوان شرط «بیماری بودن» آسیب روانی را دریافت کرد، و در حقوق ایران نیز صرفاً «بیماریهای روانی» را جبرانپذیر دانست. در این مقاله نشان داده خواهد شد که با اعمال این ضابطه، ورود دعاوی بیشمار و متقلبانه به دادگاهها کاهش خواهد یافت و جلوی صرف هزینههای هنگفت را برای جبران ناراحتیهای روانی که گذرا هستند و اختلالی در زندگی عادی زیاندیده ایجاد نمیکنند، خواهد گرفت.
کلیدواژهها
- مسئولیت مدنی
- آسیب روانی
- بیماری روانی
- خسارت معنوی
- ارش