نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام : در صورتی که خواهان اقدام به طرح دعوا بر مبنای سندی عادی نموده و در دادخواست ذکر نماید که اصل سند موصوف تلف یا مفقود گردیده است و صرفاً رونوشت آن در دسترس می باشد در این صورت با...» ایجاد کرد) |
Hossein dk (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام : | '''نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام : | ||
در صورتی که خواهان اقدام به طرح دعوا بر مبنای سندی عادی نموده و در دادخواست ذکر نماید که اصل سند موصوف تلف یا مفقود گردیده است و صرفاً رونوشت آن در دسترس می باشد در این صورت با توجه به ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی در صورت طرح ادعای جعل نسبت به سند آیا صدور قرار رسیدگی به اصالت سند و متعاقب آن ارجاع امر به کارشناس جهت بررسی اصالت سند وجاهتی دارد یا خیر؟ | در صورتی که خواهان اقدام به طرح دعوا بر مبنای سندی عادی نموده و در دادخواست ذکر نماید که اصل سند موصوف تلف یا مفقود گردیده است و صرفاً رونوشت آن در دسترس می باشد در این صورت با توجه به ماده [[ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی|220 قانون آیین دادرسی مدنی]] در صورت طرح ادعای جعل نسبت به سند آیا صدور قرار رسیدگی به اصالت سند و متعاقب آن ارجاع امر به کارشناس جهت بررسی اصالت سند وجاهتی دارد یا خیر؟ | ||
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه : | نظریه مشورتی [[اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] : | ||
اگر چه رسیدگی به اصالت سند مستلزم ارائه اصل آن می باشد، اما با توجه به اینکه تصویر سند می تواند به عنوان قرینه مورد توجه دادگاه قرار گیرد در صورتی که دادگاه ارجاع امر به کارشناس را برای کشف حقیقت لازم تشخیص دهد، با عنایت به ماده 199 قانون مذکور نظر کارشناس تا حدودی که امکان پذیر است فاقد اشکال قانونی می باشد. بدیهی است حتی اگر با نظریه کارشناس ثابت شود تصویر مربوط به اصل سندی است که مخدوش نشده است به تنهایی برای محکومیت خوانده کفایت نمی کند. | اگر چه رسیدگی به اصالت سند مستلزم ارائه اصل آن می باشد، اما با توجه به اینکه تصویر سند می تواند به عنوان قرینه مورد توجه دادگاه قرار گیرد در صورتی که دادگاه ارجاع امر به کارشناس را برای کشف حقیقت لازم تشخیص دهد، با عنایت به ماده [[ماده 199 قانون آیین دادرسی مدنی|199]] قانون مذکور نظر کارشناس تا حدودی که امکان پذیر است فاقد اشکال قانونی می باشد. بدیهی است حتی اگر با نظریه کارشناس ثابت شود تصویر مربوط به اصل سندی است که مخدوش نشده است به تنهایی برای محکومیت خوانده کفایت نمی کند. | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]] | ||
نسخهٔ ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۷
نظریه شماره 1206/95/7 مورخ 1395/05/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام :
در صورتی که خواهان اقدام به طرح دعوا بر مبنای سندی عادی نموده و در دادخواست ذکر نماید که اصل سند موصوف تلف یا مفقود گردیده است و صرفاً رونوشت آن در دسترس می باشد در این صورت با توجه به ماده 220 قانون آیین دادرسی مدنی در صورت طرح ادعای جعل نسبت به سند آیا صدور قرار رسیدگی به اصالت سند و متعاقب آن ارجاع امر به کارشناس جهت بررسی اصالت سند وجاهتی دارد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
اگر چه رسیدگی به اصالت سند مستلزم ارائه اصل آن می باشد، اما با توجه به اینکه تصویر سند می تواند به عنوان قرینه مورد توجه دادگاه قرار گیرد در صورتی که دادگاه ارجاع امر به کارشناس را برای کشف حقیقت لازم تشخیص دهد، با عنایت به ماده 199 قانون مذکور نظر کارشناس تا حدودی که امکان پذیر است فاقد اشکال قانونی می باشد. بدیهی است حتی اگر با نظریه کارشناس ثابت شود تصویر مربوط به اصل سندی است که مخدوش نشده است به تنهایی برای محکومیت خوانده کفایت نمی کند.