ماده ۶۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 65 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب 1382:'''چنانچه فرار افراد مذكور در مواد (61)، (62)، (63) و(64) اين قانون،‌موجب شكست جبهه اسلام يا وارد شدن تلفات جاني به نيروهاي خودي شود به‌ مجازات محارب محكوم مي‌شوند.
'''ماده ۶۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''چنانچه فرار افراد مذکور در مواد (۶۱)، (۶۲)، (۶۳) و(۶۴) این قانون، موجب شکست جبهه اسلام یا وارد شدن تلفات جانی به نیروهای خودی شود به مجازات محارب محکوم می‌شوند.


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
از سقوط یک خط و استقرار نیروهای دشمن تا ناموفق ماندن کل عملیات و تسلیم مواضع خودی به دشمن در مفهوم شکست جبهه اسلام می باشد.هرچند این مفهوم در معنای حداکثری یعنی ناکام ماندن همه عملیات نظامی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3333848|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref> همچنین مقصود از "نیروهای خودی" نیروهای مسلح می باشند و شامل سایر افراد عادی و غیرنظامی نمی گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473848|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>
از سقوط یک خط و استقرار نیروهای دشمن تا ناموفق ماندن کل عملیات و تسلیم مواضع خودی به دشمن در مفهوم شکست جبهه اسلام می‌باشد. هرچند این مفهوم در معنای حداکثری یعنی ناکام ماندن همه عملیات نظامی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3333848|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref> همچنین مقصود از «نیروهای خودی» نیروهای مسلح می‌باشند و شامل سایر افراد عادی و غیرنظامی نمی‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3473848|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
وجود یک شرط ضروری است و آن این است که باید بین شکست یا تلفات جانی و اقدام مرتکب به فرار [[رابطه سببیت]] وجود داشته باشد.احراز این مورد نیز با دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3333932|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref>ضمنا [[سوء نیت خاص]] این [[جرم]] نیز قصد شکست جبهه اسلام یا قصد وارد کردن تلفات جانی به نیروهای خودی می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515396|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>
وجود یک شرط ضروری است و آن این است که باید بین شکست یا تلفات جانی و اقدام مرتکب به فرار [[رابطه سببیت]] وجود داشته باشد. احراز این مورد نیز با دادگاه است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای نظامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3333932|صفحه=|نام۱=غلامحسین|نام خانوادگی۱=الهام|چاپ=1}}</ref>ضمناً [[سوء نیت خاص]] این [[جرم]] نیز قصد شکست جبهه اسلام یا قصد وارد کردن تلفات جانی به نیروهای خودی می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515396|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
در این ماده کیفیات مشدده مجازات که از نوع قانونی یا اجباری هستند،قید شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2808260|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
در این ماده کیفیات مشدده مجازات که از نوع قانونی یا اجباری هستند، قید شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2808260|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>


== انتقادات ==
== انتقادات ==
مشخص نیست که تلفات جانی به نیروهای خودی باید حداقل چه تعدادی باشد.آیا تلفات دو تن نیز کافی است یا منظور ماده بیشتر از آن است. در واقع این ماده ابهام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515412|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>  
مشخص نیست که تلفات جانی به نیروهای خودی باید حداقل چه تعدادی باشد. آیا تلفات دو تن نیز کافی است یا منظور ماده بیشتر از آن است. در واقع این ماده ابهام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3515412|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=مالمیر|چاپ=3}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{مواد قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح}}
{{مواد قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح}}

نسخهٔ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۵

ماده ۶۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:چنانچه فرار افراد مذکور در مواد (۶۱)، (۶۲)، (۶۳) و(۶۴) این قانون، موجب شکست جبهه اسلام یا وارد شدن تلفات جانی به نیروهای خودی شود به مجازات محارب محکوم می‌شوند.

توضیح واژگان

از سقوط یک خط و استقرار نیروهای دشمن تا ناموفق ماندن کل عملیات و تسلیم مواضع خودی به دشمن در مفهوم شکست جبهه اسلام می‌باشد. هرچند این مفهوم در معنای حداکثری یعنی ناکام ماندن همه عملیات نظامی.[۱] همچنین مقصود از «نیروهای خودی» نیروهای مسلح می‌باشند و شامل سایر افراد عادی و غیرنظامی نمی‌گردد.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وجود یک شرط ضروری است و آن این است که باید بین شکست یا تلفات جانی و اقدام مرتکب به فرار رابطه سببیت وجود داشته باشد. احراز این مورد نیز با دادگاه است.[۳]ضمناً سوء نیت خاص این جرم نیز قصد شکست جبهه اسلام یا قصد وارد کردن تلفات جانی به نیروهای خودی می‌باشد.[۴]

نکات توضیحی

در این ماده کیفیات مشدده مجازات که از نوع قانونی یا اجباری هستند، قید شده‌است.[۵]

انتقادات

مشخص نیست که تلفات جانی به نیروهای خودی باید حداقل چه تعدادی باشد. آیا تلفات دو تن نیز کافی است یا منظور ماده بیشتر از آن است. در واقع این ماده ابهام دارد.[۶]

منابع

  1. غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3333848
  2. ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3473848
  3. غلامحسین الهام. حقوق جزای نظامی. چاپ 1. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3333932
  4. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515396
  5. محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2808260
  6. محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3515412