نظریه شماره 7/97/168 مورخ 1397/02/04 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/168|شماره پرونده=96-75-844|تاریخ نظریه=1397/02/04}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۱۶۸ مورخ ۱۳۹۷/۰۲/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': ۱-از مفاد ماده ۱۹۱ قانون مدنی چنین بر می­اید که آنچه عقد را می سازد قصد انشاء درونی (اراده باط...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۴

نظریه مشورتی 7/97/168
شماره نظریه۷/۹۷/۱۶۸
شماره پرونده۹۶-۷۵-۸۴۴
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۲/۰۴

نظریه شماره ۷/۹۷/۱۶۸ مورخ ۱۳۹۷/۰۲/۰۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱-از مفاد ماده ۱۹۱ قانون مدنی چنین بر می­اید که آنچه عقد را می سازد قصد انشاء درونی (اراده باطنی) است مشروط بر اینکه اعلام شود .لزوم اعلام اراده و حصول توافق بر مبنای عبارات لعلامی مزبور ایجاب می­کند که اگر قرینه ای نباشد که مفهومی غیر از انچه اعلام شده، مورد نظر است، عبارات اعلامی (اراده ظاهری) ملاک خواهد بود و چون اصل بر اراده ظاهری طرفین در تنظیم عقد است بنابراین چنانچه ادعای خلاف ظاهر سند مطرح شود مدعی باید مطابق مقررات خلاف آن را ثابت نماید.


۲-با توجه به پاسخ سوال اول؛ چنانچه بیع نامه عادی با حق استرداد باشد در مواردی که تقاضای الزام به تنظیم سند رسمی مطرح میشود دادرس باید ضمن رسیدگی ماهوی حکم بر بی حقی خواهان صادر کند


۳- بانک دارنده سند مالکیت از کلیه حقوق مالکیت بر خوردار است و می تواند دادخواست خلع ید علیه متصرف را مططرح سازد ولی در فرض استعلام دارنده قبلی سند مالکیت مذکور نیز حق دارد با طرح دعوای تقابل دادخواست ابطال سند مالکیت بانک را از دادگاه رسیدگی کننده بخواهد.