نظریه شماره 7/97/2501 مورخ 1397/09/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/97/2501|شماره پرونده=96-168/1-2038|تاریخ نظریه=1397/09/13}} '''نظریه شماره ۷/۹۷/۲۵۰۱ مورخ ۱۳۹۷/۰۹/۱۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': ماده ۵۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ صرفاً در مقام اعلام مرجع صالح برای رسیدگی به جرایم...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۶

نظریه مشورتی 7/97/2501
شماره نظریه۷/۹۷/۲۵۰۱
شماره پرونده۹۶-۱۶۸/۱-۲۰۳۸
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۹/۱۳

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۵۰۱ مورخ ۱۳۹۷/۰۹/۱۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ماده ۵۹۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ صرفاً در مقام اعلام مرجع صالح برای رسیدگی به جرایم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی اعضای نیروهای مسلح است نه در مقام بیان قانون حاکم بر جرایم افراد نظامی و با توجه به اینکه ضابط دادگستری بودن فرد نظامی، وصف نظامی را از وی زائل نمی­نماید لذا در مواردی که رفتار مجرمانه فرد نظامی قابل انطباق با قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲ باشد و همزمان منطبق با قانون مجازات اسلامی مصوب ۷۵ نیز باشد، مقررات قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح به عنوان قانون خاص اجرا می­شود؛ صرف­نظر از اینکه رسیدگی به جرم مذکور در صلاحیت دادگاه نظامی باشد (چنانچه جرم مربوط به وظایف خاص نظامی و انتظامی باشد) یا به علت ارتکاب جرم مذکور توسط فرد نظامی در مقام اجرای وظایف خود به عنوان ضابط دادگستری در صلاحیت دادگاه­های کیفری عمومی باشد.