نظریه شماره 1054/96/7 مورخ 1396/05/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=1054/96/7|شماره پرونده=69-71-882|تاریخ نظریه=1396/05/08}} '''استعلام''': به استناد بند ۳ ماده ۱۸ و ماده ۱۹ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱ صدور گذرنامه و اجازه خروج از کشور و عدول از اجازه خروج ممنوعیت خروج زنان شوهردار به اختی...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸

نظریه مشورتی 1054/96/7
شماره نظریه۱۰۵۴/۹۶/۷
شماره پرونده۶۹-۷۱-۸۸۲
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۵/۰۸

استعلام: به استناد بند ۳ ماده ۱۸ و ماده ۱۹ قانون گذرنامه مصوب ۱۳۵۱ صدور گذرنامه و اجازه خروج از کشور و عدول از اجازه خروج ممنوعیت خروج زنان شوهردار به اختیار زوج می باشد که در مواردی زوج با ارائه عقد نامه نکاح موقت خواستار ممنوعیت خروج زوجه می شود با توجه به اطلاق ماده مذکور و عمومیت آن و عدم ثبت نکاح موقت در استناد سجلی خواهشمند است در موضوعات ذیل رویه ایی مشخص نمایید تا ملاک عمل قرار گیرد:

۱-آیا خروج زوجه که در عقد نکاح موقت است نیازمند اجازه زوج است؟

۲-آیا در عقد نکاح موقت زوج اختیار ممنوعیت خروج زوجه را دارد؟

۳-در صورت مثبت بودن نظر نحوی احراز علقه زوجیت در عقد نکاح موقت را مشخص نمائید؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱، ۲ و ۳- اولا برابر صدر ماده ۱۸ قانون گذرنامه و بند سوم آن، ارائه موافقت نامه کتبی شوهر، یکی از شرایط صدور گذرنامه برای زنان شوهردار است؛ بنابراین، زوجه هر چند در قید زوجیت موقت باشد، چون مشمول عنوان زن شوهردار است، مشمول حکم مقرر در ماده مذکور بوده و برای خروج از کشور نیازمند اجازه همسر است و زوج نیز می تواند ممنوعیت خروج وی از کشور را درخواست کند.

ثانیا مراجع انتظامی از جمله پلیس مهاجرت و گذرنامه، مجوزی برای ترتیب اثر ندادن به مفاد اسناد رسمی از جمله اسناد سجلی را ندارند ولی چنانچه اسناد سجلی دلالتی بر وجود علقه زوجیت نداشته و برابر این اسناد، متقاضی، مجرد باشد، باید برای وی گذرنامه صادر شود؛ مگر آنکه مرجع قضایی در این خصوص دستور موقت و یا رأی قطعی در خصوص زوجیت صادر کرده باشد.