نظریه شماره 1281/95/7 مورخ 1395/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''نظریه شماره 1281/95/7 مورخ 1395/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام : دادنامه از یکی از شعب تجدیدنظر مبنی بر محکومیت متهم صادر و با قطعیت دادگاه پرونده جهت اجرا به واحد اجرای احکام کیفری ارجاع و قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده491 قانون آئین دادر...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''نظریه شماره 1281/95/7 مورخ  1395/05/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه''': استعلام :
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=1281/95/7|شماره پرونده=912-1/168-95|تاریخ نظریه=1395/05/31}}


دادنامه از یکی از شعب تجدیدنظر مبنی بر محکومیت متهم صادر و با قطعیت دادگاه پرونده جهت اجرا به واحد اجرای احکام کیفری ارجاع و قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده491 قانون آئین دادرسی کیفری رأی صادره را از لحاظ قانونی لازم الاجرا نمی¬داند وپرونده را به دادگاه تجدیدنظر ارسال و دادگاه تجدیدنظر با قبول ایراد رأی صادره را قانونی ندانسته و پرونده را به واحد اجرای احکام کیفری اعاده تا قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده477 قانون آئین دادرسی کیفری اعلام اشتباه نماید آیا صرف اشتباه بودن رأی و تقاضای اعلام ماده 477 قانون آئین دادرسی کیفری مانع اجرای حکم اشتباه می¬شود یا خیر.
'''استعلام''': دادنامه از یکی از شعب تجدیدنظر مبنی بر محکومیت متهم صادر و با قطعیت دادگاه پرونده جهت اجرا به واحد اجرای احکام کیفری ارجاع و قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده۴۹۱ قانون آئین دادرسی کیفری رأی صادره را از لحاظ قانونی لازم الاجرا نمی داند وپرونده را به دادگاه تجدیدنظر ارسال و دادگاه تجدیدنظر با قبول ایراد رأی صادره را قانونی ندانسته و پرونده را به واحد اجرای احکام کیفری اعاده تا قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده۴۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری اعلام اشتباه نماید آیا صرف اشتباه بودن رأی و تقاضای اعلام ماده ۴۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری مانع اجرای حکم اشتباه می شود یا خیر.


نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه :
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
 
اعلام وقوع اشتباه در صدور رأی موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، از سوی قاضی اجرای احکام کیفری و یا قضات صادر کننده رأی، منصرف از موضوع ماده ۴۹۱ این قانون می باشد و با توجه به اصل لازم الاجرا بودن آرای قطعی صادره، تعویق اجرای آرای مزبور در مورد موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، تنها در محدوده مقررات ماده ۴۷۸ این قانون امکان پذیر است و صرف اعلام وقوع اشتباه از سوی قضات یاد شده موجب توقف اجرای آراء قطعی نخواهد بود.
اعلام وقوع اشتباه در صدور رأی موضوع ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392، از سوی قاضی اجرای احکام کیفری و یا قضات صادر کننده رأی، منصرف از موضوع ماده 491 این قانون می‌باشد و با توجه به اصل لازم الاجرا بودن آرای قطعی صادره، تعویق اجرای آرای مزبور در مورد موضوع ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری 1392، تنها در محدوده مقررات ماده 478 این قانون امکان پذیر است و صرف اعلام وقوع اشتباه از سوی قضات یاد شده موجب توقف اجرای آراء قطعی نخواهد بود.


[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۵]]

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷

نظریه مشورتی 1281/95/7
شماره نظریه۱۲۸۱/۹۵/۷
شماره پرونده۹۱۲-۱/۱۶۸-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۵/۳۱

استعلام: دادنامه از یکی از شعب تجدیدنظر مبنی بر محکومیت متهم صادر و با قطعیت دادگاه پرونده جهت اجرا به واحد اجرای احکام کیفری ارجاع و قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده۴۹۱ قانون آئین دادرسی کیفری رأی صادره را از لحاظ قانونی لازم الاجرا نمی داند وپرونده را به دادگاه تجدیدنظر ارسال و دادگاه تجدیدنظر با قبول ایراد رأی صادره را قانونی ندانسته و پرونده را به واحد اجرای احکام کیفری اعاده تا قاضی اجرای احکام کیفری وفق ماده۴۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری اعلام اشتباه نماید آیا صرف اشتباه بودن رأی و تقاضای اعلام ماده ۴۷۷ قانون آئین دادرسی کیفری مانع اجرای حکم اشتباه می شود یا خیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اعلام وقوع اشتباه در صدور رأی موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، از سوی قاضی اجرای احکام کیفری و یا قضات صادر کننده رأی، منصرف از موضوع ماده ۴۹۱ این قانون می باشد و با توجه به اصل لازم الاجرا بودن آرای قطعی صادره، تعویق اجرای آرای مزبور در مورد موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، تنها در محدوده مقررات ماده ۴۷۸ این قانون امکان پذیر است و صرف اعلام وقوع اشتباه از سوی قضات یاد شده موجب توقف اجرای آراء قطعی نخواهد بود.