نظریه شماره 7/99/1703 مورخ 1399/11/11 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تخفیف یافتن مجازات به موجب قانون لاحق و مرجع درخواست متهم در آن: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1703|شماره پرونده=99-186/1-1703 ح|تاریخ نظریه=1399/11/11}} '''استعلام''': اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق تخفیف یابد آیا محکوم علیه باید تقاضای تخفیف نماید یا اعاده دادرسی؟ از چه مرجعی باید این درخواست صورت گیرد؟...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۴
شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۷۰۳ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۹-۱۸۶/۱-۱۷۰۳ ح |
تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۱۱/۱۱ |
استعلام: اگر مجازات جرمی به موجب قانون لاحق تخفیف یابد آیا محکوم علیه باید تقاضای تخفیف نماید یا اعاده دادرسی؟ از چه مرجعی باید این درخواست صورت گیرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اعاده دادرسی از طرق استثنایی شکایت از احکام محکومیت قطعی و منحصر به موارد مذکور در قانون (جهات مصرح در ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و ۳۴۴ و ۳۴۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲) است. بر همین اساس با لازم الاجرا شدن قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ (بر خلاف بند ۷ ماده ۲۷۲ قانون منسوخ آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ که قانون لاحق مبتنی بر تخفیف مجازات را از موارد اعاده دادرسی برشمرده بود)، وضع قانون لاحق اخف، متعاقب صدور حکم قطعی لازم الاجرا، محل اجرای بند ب ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ است و اعمال آن در صلاحیت دادگاه صادر کننده حکم قطعی است.