نظریه شماره 7/99/1625 مورخ 1399/11/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لزوم توان مالی زوج برای صدور اجازه تجدید فراش: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1625|شماره پرونده=99-9/2-1625 ح|تاریخ نظریه=1399/11/29}} '''استعلام''': به لحاظ اختلاف برداشت از ماده ۱۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ و این که آیا غیر از عدم تمکین زوجه توان مالی زوج برای صدور اجازه تجدید فراش لازم...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۸

نظریه مشورتی 7/99/1625
شماره نظریه۷/۹۹/۱۶۲۵
شماره پرونده۹۹-۹/۲-۱۶۲۵ ح
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۱۱/۲۹

استعلام: به لحاظ اختلاف برداشت از ماده ۱۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ و این که آیا غیر از عدم تمکین زوجه توان مالی زوج برای صدور اجازه تجدید فراش لازم است و آیا دادگاه خانواده در صورت عدم تمکین زوجه و محکومیت قطعی وی به تمکین باید ملائت زوج را برای تأمین معاش دو خانواده احراز کند، اختلاف نظر وجود دارد. بعضی همکاران به استناد ماده ۱۷ یادشده استدلال می کنند این که در صورت رضایت زوجه برای تجدید فراش دادگاه باید توان مالی زوج و ملائت وی را برای تأمین معاش دو خانواده احراز کند، در غیر موارد رضایت زوجه، احراز این امر به طریق اولی ضروری است؛ در مقابل، گروهی معتقدند ماده ۱۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ فقط اختصاص به رضایت زوجه دارد و از دیگر موارد بویژه فرض عدم تمکین زوجه منصرف است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با توجه به ماده ۵۸ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، موادی از قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ که به موجب قوانین بعدی نسخ نشده و شورای نگهبان هم خلاف شرع بودن آن را اعلام نکرده است، از جمله ماده ۱۶ و قسمت اول ماده ۱۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳، به اعتبار و قوت خود باقی است. بنا به مراتب فوق، احراز ملائت و اجرای عدالت زوج، با توجه به قسمت نخست ماده ۱۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ در مورد بند ۱ ماده ۱۶ همین قانون (رضایت همسر اول به ازدواج مجدد زوج) است و به دیگر بندهای ماده ۱۶ یادشده از جمله عدم تمکین زن از شوهر موضوع بند ۳ این ماده، قابل توسعه و تسری نیست.