نظریه شماره 7/1400/234 مورخ 1400/03/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تجدیدنظرخواهی در مجازات حبس و کاهش آن: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/234|شماره پرونده=1400-168-234 ک|تاریخ نظریه=1400/03/19}} '''استعلام''': در پرونده فرجامی دیوان عالی کشور به لحاظ این که دادگاه صادرکننده رأی قانون کاهش مجازات حبس را رعایت ننموده، رأی را نقض و به دادگاه بدوی اعاده...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۰

نظریه مشورتی 7/1400/234
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۲۳۴
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۶۸-۲۳۴ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۳/۱۹

استعلام: در پرونده فرجامی دیوان عالی کشور به لحاظ این که دادگاه صادرکننده رأی قانون کاهش مجازات حبس را رعایت ننموده، رأی را نقض و به دادگاه بدوی اعاده کرده و دادگاه با توجه به قانون کاهش مبادرت به انشاء رأی جدید کرده آیا رأی جدید که حبس آن پایین تر از درجه چهار است قابل تجدیدنظر می باشد یا قابل فرجام است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

نظر به این که معیار قابلیت تجدید نظر یا فرجام خواهی آراء طبق مواد ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ مجازات قانونی جرم است ، نه مجازات تعیین شده در دادنامه؛ و از طرفی به موجب بند الف ماده ۱۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مقررات مربوط به صلاحیت فورا اجرا می شود و نیز با اخذ ملاک از رأی وحدت رویه شماره ۷۴۳ مورخ ۵/۸/۱۳۹۴ هیأت عمومی دیوان عالی کشور در فرض سؤال، مرجع رسیدگی به اعتراض، دادگاه تجدید نظر استان است.