نظریه شماره 7/1400/976 مورخ 1400/09/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح برای انتشار الزامی حکم محکومیت قطعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/976|شماره پرونده=1400-186/1-976 ک|تاریخ نظریه=1400/09/08}} '''استعلام''': با توجه به ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی که انتشار حکم محکومیت قطعی را جزو مجازات های تکمیلی ذکر کرده است و در این موارد انتشار حکم باید توسط ا...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۳

نظریه مشورتی 7/1400/976
شماره نظریه۷/۱۴۰۰/۹۷۶
شماره پرونده۱۴۰۰-۱۸۶/۱-۹۷۶ ک
تاریخ نظریه۱۴۰۰/۰۹/۰۸

استعلام: با توجه به ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی که انتشار حکم محکومیت قطعی را جزو مجازات های تکمیلی ذکر کرده است و در این موارد انتشار حکم باید توسط اجرای احکام صورت پذیرد، در خصوص ماده ۳۶ و تبصره آن که در مواردی انتشار حکم محکومیت را الزامی دانسته و در دادنامه در این خصوص تعیین تکلیف نشده است، آیا تکلیف انتشار حکم محکومیت بر عهده دادگاه است یا اجرای احکام کیفری باید نسبت به انتشار حکم به تشخیص خود عمل نماید لازم به ذکر است که موضوع در فرم پیش نویس آگهی در سمپ و در قسمت اجرای احکام کیفری پیش بینی نشده، لکن برای دادگاه این کد طراحی و قابل اقدام است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مستفاد از ماده ۳۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ و تبصره ۱ ماده ۲۱ آیین نامه راجع به نحوه اجرای مجازات های تکمیلی موضوع ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی مصوب ۲۶/۱۱/۱۳۹۳ رئیس قوه قضاییه، صدور حکم به انتشار حکم محکومیت قطعی در موارد مذکور در ماده ۳۶ قانون یادشده و تبصره آن، مجازات اصلی است که دادگاه صادرکننده حکم با حصول شرایط مذکور در این ماده، دستور انتشار آن را ضمن صدور حکم صادر می نماید و لذا اجرای احکام کیفری تنها در صورت درج در حکم مجاز به انتشار حکم محکومیت قطعی است و رأسا در این خصوص تکلیفی ندارد.