ماده ۱۴ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
* [[نظریه شماره 7/1402/192 مورخ 1402/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدمه مأموران حین انجام وظیفه توسط اشخاص ناشناس و پرداخت دیه از بیت المال]] | * [[نظریه شماره 7/1402/192 مورخ 1402/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صدمه مأموران حین انجام وظیفه توسط اشخاص ناشناس و پرداخت دیه از بیت المال]] | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[نقش زيانديده در مسئوليت مدني پليس (مطالعه تطبيقي در حقوق ايران و انگليس)]] | |||
{{مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری}} | {{مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری}} | ||
[[رده: مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]] | [[رده: مواد قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری]] | ||
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۸
ماده ۱۴ قانون به کارگیری سلاح توسط مامورین نیروهای مسلح در موارد ضروری: نیروهای مسلح میتوانند در مواردی که مقتضی بدانند علاوه بر جبران خسارت وارده در قبال صدمات جانی و ضرر و زیان مالی که مأمورین مسلح در جهت انجام وظیفه طبق این قانون متحمل شده اند، مطابق مقررات به مأموران مذکور کمک مالی نمایند.