ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:'''[[سود خالص]] شرکت در هر [[سال مالی]] عبارت است از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه‌ها و استهلاکات و ذخیره‌ها.
'''ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:'''[[سود خالص]] شرکت در هر [[سال مالی]] عبارت است از [[درامد|درآمد]] حاصل در همان سال مالی منهای کلیه [[هزینه های شرکت|هزینه‌ها]] و [[استهلاک سرمایه|استهلاکات]] و [[ذخیره ها|ذخیره‌ها]].


==مواد مرتبط==
==مواد مرتبط==
خط ۷: خط ۷:
[[سود قابل تقسیم]]:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2199456|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=2}}</ref>
[[سود قابل تقسیم]]:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2199456|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=عرفانی|چاپ=2}}</ref>


درامد:هنگامی که یک موسسه خدماتی را برای دیگران انجام می دهد و یا کالایی را به انها تحویل می دهد مبالغی را از انها دریافت می کند و یا معادل قیمت انها طلبکار می شود و در نتیجه ان دارایی موسسه افزایش می یابد چنین افزایشی را که در دارایی یک موسسه حاصل می شود در امد می نامند.
[[درامد]]:هنگامی که یک موسسه خدماتی را برای دیگران انجام می دهد و یا کالایی را به انها تحویل می دهد مبالغی را از انها دریافت می کند و یا معادل قیمت انها طلبکار می شود و در نتیجه ان دارایی موسسه افزایش می یابد چنین افزایشی را که در دارایی یک موسسه حاصل می شود در امد می نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4239948|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref>


هزینه: اقلام هزینه شامل بهای اشیا و خدماتی است که برای تحصیل در امد مورد نیاز می باشد و به مصرف می رسد به عنوان مثال می توان هزینه حقوق کارمندان و اب بها و هزینه تلفن و نظایر این ها را ذکر نمود.
[[هزینه های شرکت|هزینه]]:اقلام هزینه شامل بهای اشیا و خدماتی است که برای تحصیل در امد مورد نیاز می باشد و به مصرف می رسد به عنوان مثال می توان هزینه حقوق کارمندان و اب بها و هزینه تلفن و نظایر این ها را ذکر نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4239964|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref>


استهلاک:عبارت است از تنزل تدریجی و دایم در ارزش اقلام دارایی در اثر فرسودگی ناشی از استعمال عادی و یا تاثیر عوامل طبیعی یا گذشت زمان یا نایاب شدن و از دست دادن ارزش خود.
[[استهلاک]]:عبارت است از تنزل تدریجی و دایم در ارزش اقلام دارایی در اثر فرسودگی ناشی از استعمال عادی و یا تاثیر عوامل طبیعی یا گذشت زمان یا نایاب شدن و از دست دادن ارزش خود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4239968|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref>


ذخیره ها: مبالغی هستند که برای جبران استهلاک یا کاهش در ارزش اقلام دارایی به حساب هزینه منظور و کنار گذاشته می شوند و یا برای پرداخت تعهدات یا زیان های مسلم یا احتمالی که مبلغ انها را نمی توان دقیقا تعیین نمود ذخیره می گردند.  
[[ذخیره ها]]: مبالغی هستند که برای جبران استهلاک یا کاهش در ارزش اقلام دارایی به حساب هزینه منظور و کنار گذاشته می شوند و یا برای پرداخت تعهدات یا زیان های مسلم یا احتمالی که مبلغ انها را نمی توان دقیقا تعیین نمود ذخیره می گردند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادستان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4239976|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=دمیرچیلی|نام۲=علی|نام خانوادگی۲=حاتمی|نام۳=محسن|نام خانوادگی۳=قرایی|چاپ=14}}</ref>


== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.
یکی از حقوقی که [[سهامداران]] در [[شرکت سهامی]] دارند حق دریافت [[سود سالیانه]] می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین [[صاحبان سهام]] الزامی است لذا [[مدیران]] نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2475636|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. [[سود قابل تقسیم]] سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2483484|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>باید اشاره داشت که تقسیم سود  و [[اندوخته]] بن صاحبان سهام صرفا پس از تصویب [[مجمع عمومی عادی|مجمع عمومی]] جایز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3358760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>
 
یکی از حقوقی که سهام داران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2475636|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. [[سود قابل تقسیم]] سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2483484|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref>باید اشاره داشت که تقسیم سود  و اندوخته بن صاحبان سهام صرفا پس از تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3358760|صفحه=|نام۱=ربیعا|نام خانوادگی۱=اسکینی|چاپ=13}}</ref>


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4326604|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref>
این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون تجارت در نظم حقوق کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4326604|صفحه=|نام۱=فرشید|نام خانوادگی۱=فرحناکیان|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت نوین|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2634736|صفحه=|نام۱=محمدطاهر|نام خانوادگی۱=کنعانی|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۳۰: خط ۲۸:
[[رده:دارایی شرکت]]
[[رده:دارایی شرکت]]
[[رده:سرمایه شرکت]]
[[رده:سرمایه شرکت]]
[[رده:ترازنامه]]
[[رده:صورت حساب‌ها]]
[[رده:مجمع عمومی عادی]]
[[رده:مجمع عمومی عادی]]
[[رده:مدیران شرکت]]
[[رده:سود قابل تقسیم]]
[[رده:اختیارات مدیران شرکت سهامی]]
[[رده:درامد شرکت]]
[[رده:بازرسان شرکت]]
[[رده:سود خالص]]
[[رده:اندوخته شرکت]]

نسخهٔ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۵

ماده 237 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت:سود خالص شرکت در هر سال مالی عبارت است از درآمد حاصل در همان سال مالی منهای کلیه هزینه‌ها و استهلاکات و ذخیره‌ها.

مواد مرتبط

ماده 90 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت

توضیح واژگان

سود قابل تقسیم:سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.[۱]

درامد:هنگامی که یک موسسه خدماتی را برای دیگران انجام می دهد و یا کالایی را به انها تحویل می دهد مبالغی را از انها دریافت می کند و یا معادل قیمت انها طلبکار می شود و در نتیجه ان دارایی موسسه افزایش می یابد چنین افزایشی را که در دارایی یک موسسه حاصل می شود در امد می نامند.[۲]

هزینه:اقلام هزینه شامل بهای اشیا و خدماتی است که برای تحصیل در امد مورد نیاز می باشد و به مصرف می رسد به عنوان مثال می توان هزینه حقوق کارمندان و اب بها و هزینه تلفن و نظایر این ها را ذکر نمود.[۳]

استهلاک:عبارت است از تنزل تدریجی و دایم در ارزش اقلام دارایی در اثر فرسودگی ناشی از استعمال عادی و یا تاثیر عوامل طبیعی یا گذشت زمان یا نایاب شدن و از دست دادن ارزش خود.[۴]

ذخیره ها: مبالغی هستند که برای جبران استهلاک یا کاهش در ارزش اقلام دارایی به حساب هزینه منظور و کنار گذاشته می شوند و یا برای پرداخت تعهدات یا زیان های مسلم یا احتمالی که مبلغ انها را نمی توان دقیقا تعیین نمود ذخیره می گردند.[۵]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

یکی از حقوقی که سهامداران در شرکت سهامی دارند حق دریافت سود سالیانه می باشد. در صورتی که منافعی برای شرکت وجود داشته باشد بعداز اینکه مبالغ و کسورات بالا انجام شد از سود ویژه اگر سودی باقی ماند تقسیم 10 درصد سود ویژه بین صاحبان سهام الزامی است لذا مدیران نمی توانند تمام سود را به عنوان اندوخته اختیاری نزد شرکت نگه دارند.[۶]بد نیست در خصوص سود قابل تقسیم در اینجا صحبت کنیم. سود قابل تقسیم سودی است که از درامد حاصل در سال مالی شرکت پس از کسر کلیه هزینه ها و استهلاکات و پرداخت مالیات و وضع زیان های وارده در سنوات مالی قبل و منهای اندوخته قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.[۷]باید اشاره داشت که تقسیم سود و اندوخته بن صاحبان سهام صرفا پس از تصویب مجمع عمومی جایز خواهد بود.[۸]

نکات توضیحی

این ماده در مقام تبیین و توضیح سود خالص است که قابل تقسیم است. در این راستا بیان می دارد سود قابل تقسیم عبارت است از در امد حاصل در هر سال مالی شرکت پس از کسر هزینه ها و استهلاکات و وضع و کسر زیان های وارده در سنوات مالی ثبل و منهای اندوخته های قانونی و اختیاری به علاوه سود قابل تقسیم سال های قبل که تقسیم نشده است.[۹][۱۰]

منابع

  1. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد دوم) شرکت های تجارتی (شرکت های سهامی عام و خاص، با مسئولیت محدود، تضامنی، نسبی، مختلط غیرسهامی، مختلط سهامی و تعاونی، مؤسسات غیرتجاری، ثبت شرکت خارجی، مقررات مالیاتی در شرکت های ایرانی و خارجی، شرایط کار فرد خارجی در ایران و...). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2199456
  2. محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4239948
  3. محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4239964
  4. محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4239968
  5. محمد دمیرچیلی، علی حاتمی و محسن قرایی. قانون تجارت در نظم حقوقی کنونی. چاپ 14. دادستان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4239976
  6. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2475636
  7. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2483484
  8. ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد دوم) (شرکت های تجاری) (شرکت های سهامی عام و خاص). چاپ 13. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3358760
  9. فرشید فرحناکیان. قانون تجارت در نظم حقوق کنونی. چاپ 2. میزان، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4326604
  10. محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2634736