ایفای ناروا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «ایفای ناروا یعنی شخصی بدون اینکه به دیگری مدیون باشد، بر اساس تصور اشتباه خود را مدیون تلقی کرده و مالی را به دگری بدهد. چون ایفا مسبوق به وجود یک دین است و در فرض مذکور اساسا دینی وجود نداشته لذا ایفا ناصحیح و به عبارت دیگر ناروا تلقی می‌گردد....» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۴۹
ایفای ناروا یعنی شخصی بدون اینکه به دیگری مدیون باشد، بر اساس تصور اشتباه خود را مدیون تلقی کرده و مالی را به دگری بدهد. چون ایفا مسبوق به وجود یک دین است و در فرض مذکور اساسا دینی وجود نداشته لذا ایفا ناصحیح و به عبارت دیگر ناروا تلقی می‌گردد. در چنین فرضی شخص ایفا کننده حق استرداد مال پرداختی را خواهد داشت.[۱][۲][۳][۴]
مواد مرتبط
- ماده 265 قانون مدنی
- ماده 301 قانون مدنی
- ماده 302 قانون مدنی
- ماده 303 قانون مدنی
- ماده 304 قانون مدنی
- ماده 305 قانون مدنی
منابع
- ↑ ناصر کاتوزیان. دوره مقدماتی حقوق مدنی وقایع حقوقی (مسئولیت مدنی). چاپ 8. شرکت سهامی انتشار، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657980
- ↑ ایراندخت نظری. حقوق مدنی (جلد چهارم) (الزام های بدون قرارداد). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657984
- ↑ بختیار عباسلو. مسئولیت مدنی (با نگرش تطبیقی). چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657988
- ↑ سیدحسن صفایی و حبیب الله رحیمی. مسئولیت مدنی ( الزامات خارج از قرارداد) (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 13. سمت، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6657992