نظریه شماره 7/99/1577 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه در صدور حکم بر برائت وی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1577|شماره پرونده=99-168-1577 ک|تاریخ نظریه=1399/10/24}} '''استعلام''': ۳-اگر محکوم تجدید نظرخواهی نکرده و دادگاه تجدید نظر برائت متهم را احراز کند، آیا دادگاه تجدید نظر می تواند رأی صادره را نقض و رأی برائت صادر کن...» ایجاد کرد) |
(+رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری); +رده:نظریه 2; +رده:تجدیدنظرخواهی; +رده:برائت using HotCat) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1577|شماره پرونده=99-168-1577 ک|تاریخ نظریه=1399/10/24}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/1577|شماره پرونده=99-168-1577 ک|تاریخ نظریه=1399/10/24|محور نظریه=[[تجدیدنظر خواهی]]|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]}} | ||
''' | '''چکیده نظریه شماره 7/99/1577 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه در صدور حکم بر برائت وی:''' حکم مقرر در بند ت ماده 450 و بند ب ماده 455 ق.آ.د.ک از حیث تجدید نظرخواهی از آراء، دارای اثر مطلق بوده و محکوم علیه ای که درخواست تجدید نظر نکرده باشد را نیز شامل می شود. | ||
== استعلام == | |||
۳-اگر [[محکوم علیه|محکوم]] [[تجدیدنظر خواهی]] نکرده و [[دادگاه تجدیدنظر]] [[برائت]] [[متهم]] را احراز کند، آیا دادگاه تجدید نظر می تواند رأی صادره را نقض و رأی برائت صادر کند؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
با عنایت به صراحت حکم مقرر در بند ب ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و لحاظ وحدت ملاک و الغاء خصوصیت از آن (از حیث عدم ضرورت درخواست تجدید نظرخواهی محکوم علیه)، حکم مذکور در بند ب ماده ۴۵۵ و بند ت ماده ۴۵۰ این قانون از جهت عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه، استثناء بر حکم مقرر در ماده ۴۳۵ این قانون است. به عبارت دیگر، حکم مقرر در بندهای مذکور از مواد موصوف از حیث تجدید نظرخواهی از آراء، دارای اثر مطلق بوده و محکوم | با عنایت به صراحت حکم مقرر در بند ب [[ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]] و لحاظ وحدت ملاک و الغاء خصوصیت از آن (از حیث عدم ضرورت درخواست تجدید نظرخواهی محکوم علیه)، حکم مذکور در بند ب ماده ۴۵۵ و بند ت [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۵۰]] این قانون از جهت عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه، استثناء بر حکم مقرر در [[ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۳۵]] این قانون است. به عبارت دیگر، حکم مقرر در بندهای مذکور از مواد موصوف از حیث تجدید نظرخواهی از آراء، دارای اثر مطلق بوده و محکوم علیه ای که درخواست تجدید نظر نکرده باشد را نیز شامل می شود. | ||
ضمنا پرسش های دیگر به طور جداگانه بررسی و پاسخ آن ارسال می شود. لطفا پرسش های متعدد راجع به موضوع های گوناگون در برگ های جداگانه استعلام شود. | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۴۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[تجدیدنظر خواهی]] | |||
* [[برائت]] | |||
* [[محکوم علیه]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری)]] | |||
[[رده:نظریه 2]] | |||
[[رده:تجدیدنظرخواهی]] | |||
[[رده:برائت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۵
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۵۷۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۵۷۷ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۱۰/۲۴ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | تجدیدنظر خواهی |
چکیده نظریه شماره 7/99/1577 مورخ 1399/10/24 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه در صدور حکم بر برائت وی: حکم مقرر در بند ت ماده 450 و بند ب ماده 455 ق.آ.د.ک از حیث تجدید نظرخواهی از آراء، دارای اثر مطلق بوده و محکوم علیه ای که درخواست تجدید نظر نکرده باشد را نیز شامل می شود.
استعلام
۳-اگر محکوم تجدیدنظر خواهی نکرده و دادگاه تجدیدنظر برائت متهم را احراز کند، آیا دادگاه تجدید نظر می تواند رأی صادره را نقض و رأی برائت صادر کند؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با عنایت به صراحت حکم مقرر در بند ب ماده ۴۵۵ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و لحاظ وحدت ملاک و الغاء خصوصیت از آن (از حیث عدم ضرورت درخواست تجدید نظرخواهی محکوم علیه)، حکم مذکور در بند ب ماده ۴۵۵ و بند ت ماده ۴۵۰ این قانون از جهت عدم ضرورت تجدید نظرخواهی محکوم علیه، استثناء بر حکم مقرر در ماده ۴۳۵ این قانون است. به عبارت دیگر، حکم مقرر در بندهای مذکور از مواد موصوف از حیث تجدید نظرخواهی از آراء، دارای اثر مطلق بوده و محکوم علیه ای که درخواست تجدید نظر نکرده باشد را نیز شامل می شود.
ضمنا پرسش های دیگر به طور جداگانه بررسی و پاسخ آن ارسال می شود. لطفا پرسش های متعدد راجع به موضوع های گوناگون در برگ های جداگانه استعلام شود.