ماده 23 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
[[نوآوریهای قانون نحوۀ اجرای محکومیتهای مالی]] | [[نوآوریهای قانون نحوۀ اجرای محکومیتهای مالی]] | ||
[[عدول از اصول دادرسی و قواعد حقوقی در دعوای اعسار]] | |||
[[رده:مواد قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی]] | [[رده:مواد قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی]] |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۰
ماده 23 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی: مرجع اجراکننده رأی باید به تقاضای محکوم ٌله قرار ممنوع الخروج بودن محکومٌ علیه را صادر کند. این قرار تا زمان اجرای رأی یا ثبوت اعسار محکومٌ علیه یا جلب رضایت محکومٌ له یا سپردن تأمین مناسب یا تحقق کفالت مطابق قانون مدنی به قوت خود باقی است. تبصره ـ در خصوص سفر واجب که وجوب آن از قبل ثابت شده باشد و سفرهای درمانی ضروری، دادگاه موقتاً به محکومٌ علیه اجازه خروج از کشور را می دهد.