رای وحدت رویه شماره 539 مورخ 1369/8/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور (تجدیدنظر قرار منع پیگرد صادره از دادگاه‌های ‌کیفری دو در دادگاه کیفری یک): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره 539 مورخ 1369/8/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور(قابل تجدیدنظر بودن قرار منع پیگرد صادره از دادگاه‌های ‌کیفری دو در دادگاه کیفری یک):'''
'''رای وحدت رویه شماره ۵۳۹ مورخ ۱۳۶۹/۸/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابل تجدیدنظر بودن قرار منع پیگرد صادره از دادگاه‌های کیفری دو در دادگاه کیفری یک):'''
[[ماده 2 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه 1367]] [[دادگاه کیفری یک]] را مرجع بررسی، نقض یا تأیید ‌احکام [[دادگاه کیفری دو|دادگاه های کیفری 2]] قرار داده و بر این اساس رأی دادگاه کیفری 2 بر تأیید قرار منع پیگرد از لحاظ جرم ندانستن عمل انتسابی در موارد مصرّح در [[ماده 6 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه 1367|ماده 6]] این قانون قابل رسیدگی تجدیدنظر در دادگاه کیفری یک می‌باشد. بنابراین رأی شعبه چهارم دیوان عالی کشور در حدی که با این نظر مطابقت دارد‌ صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها ‌در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
[[ماده ۲ قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه ۱۳۶۷]] [[دادگاه کیفری یک]] را مرجع بررسی، نقض یا تأیید احکام [[دادگاه کیفری دو|دادگاه‌های کیفری ۲]] قرار داده و بر این اساس رأی دادگاه کیفری ۲ بر تأیید قرار منع پیگرد از لحاظ [[جرم: بر ساخته ذهنیت، گفتمان و قدرت|جرم]] ندانستن عمل انتسابی در موارد مصرّح در [[ماده ۶ قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه ۱۳۶۷|ماده ۶]] این قانون قابل رسیدگی تجدیدنظر در دادگاه کیفری یک می‌باشد؛ بنابراین [[رأی]] شعبه چهارم [[دیوان عالی کشور]] در حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
 
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 2 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه 1367]]
* [[ماده ۲ قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه ۱۳۶۷]]
* [[ماده 6 قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه 1367]]
* [[ماده ۶ قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه ۱۳۶۷]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328]]
 
== جستار های وابسته ==
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]
 
== جستارهای وابسته ==
* [[دادگاه کیفری یک]]
* [[دادگاه کیفری یک]]
* [[دادگاه کیفری دو]]
* [[دادگاه کیفری دو]]


[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1369]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۴

رای وحدت رویه شماره ۵۳۹ مورخ ۱۳۶۹/۸/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (قابل تجدیدنظر بودن قرار منع پیگرد صادره از دادگاه‌های کیفری دو در دادگاه کیفری یک): ماده ۲ قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب مهرماه ۱۳۶۷ دادگاه کیفری یک را مرجع بررسی، نقض یا تأیید احکام دادگاه‌های کیفری ۲ قرار داده و بر این اساس رأی دادگاه کیفری ۲ بر تأیید قرار منع پیگرد از لحاظ جرم ندانستن عمل انتسابی در موارد مصرّح در ماده ۶ این قانون قابل رسیدگی تجدیدنظر در دادگاه کیفری یک می‌باشد؛ بنابراین رأی شعبه چهارم دیوان عالی کشور در حدی که با این نظر مطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته