رای وحدت رویه شماره 547 مورخ 1369/12/7 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا درمورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور۱۳۶۹ using HotCat) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۹
رای وحدت رویه شماره ۵۴۷ مورخ ۱۳۶۹/۱۲/۷ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا در شروع به تحقیق درمورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد):بند یک ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری شکایت مدعی خصوصی را یکی از جهات شروع تحقیقات بازپرسی شناخته و ماده ۶۳ قانون مزبور هم به انجام این امر تأکید دارد بنابراین بازپرس محلی که در آنجا کالا برای حمل به مقصد تحویل راننده شده ولی به مقصد نرسیده مکلف میباشد که با وصول شکایت مدعی خصوصی تحقیقات اولیه را شروع نماید و ادامه دهد تا پس از احراز وقوع جرم بر طبق مادتین ۵۴ و ۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری اقدام گردد. فلذا آراء شعب دوم و دوازدهم دیوان عالی کشور که بر مبنای این نظر صادر شده صحیح تشخیص میشود. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۶۳ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸