رای وحدت رویه شماره 576 مورخ 1371/7/14 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم اطلاق محل کسب و پیشه به مطب استیجاری پزشکان): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور۱۳۷۱ using HotCat) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۰۰
رای وحدت رویه شماره ۵۷۶ مورخ۱۳۷۱/۷/۱۴ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم اطلاق محل کسب و پیشه به مطب استیجاری پزشکان):اماکن استیجاری مطب پزشکان که برای عرضه خدمات علمی و تخصصی پزشکی و معالجه بیماران مورد استفاده واقع می‌شود محل کسب و پیشه یا تجارت محسوب نمی‌گردد تا حق کسب و پیشه یا تجارت به آن تعلق گیرد. تخلیه این اماکن هم مشمول مقررات قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۶۲/۲/۱۳ و ماده ۴۹۴ قانون مدنی و شرایط بین طرفین در ضمن عقد اجاره است؛ بنابراین رای شعبه پنجم دادگاه حقوقی یک اهواز که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده ۳ از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷ برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.