رای وحدت رویه شماره 593 مورخ 1373/9/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور (آرای قابل تجدیدنظر دادگاه مدنی خاص): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (added Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1373 using HotCat) |
|||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''رای وحدت رویه شماره ۵۹۳ مورخ ۱۳۷۳/۹/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (آرای قابل تجدیدنظر دادگاه مدنی خاص):''' | '''رای وحدت رویه شماره ۵۹۳ مورخ ۱۳۷۳/۹/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (آرای قابل تجدیدنظر دادگاه مدنی خاص):'''[[ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها|بند ۳ ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها]] که از تاریخ ۱۳۷۲/۶/۲۷ لازم‌الاجراء گردیده، [[رای قابل تجدیدنظر|آراء قابل تجدیدنظر]] [[دادگاه مدنی خاص]] را احصاء و ذکری از [[نفقه]] و [[حضانت]] و [[تمکین]] و… ننموده است و چون طبق [[ماده ۱۸ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها|ماده ۱۸ قانون]] مزبور کلیه [[قوانین]] و [[مقررات]] مغایر با آن قانون لغو گردیده لذا آراء صادره، نسبت به دعاوی مذکور قابل تجدیدنظر نبوده، [[رای]] شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب [[دیوان عالی کشور]] و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است. | ||
بند ۳ | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها]] | * [[ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها]] | ||
* [[ماده ۱۸ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها]] | * [[ماده ۱۸ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها]] | ||
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | * [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۲: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1373]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۱۲
رای وحدت رویه شماره ۵۹۳ مورخ ۱۳۷۳/۹/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (آرای قابل تجدیدنظر دادگاه مدنی خاص):بند ۳ ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها که از تاریخ ۱۳۷۲/۶/۲۷ لازم‌الاجراء گردیده، آراء قابل تجدیدنظر دادگاه مدنی خاص را احصاء و ذکری از نفقه و حضانت و تمکین و… ننموده است و چون طبق ماده ۱۸ قانون مزبور کلیه قوانین و مقررات مغایر با آن قانون لغو گردیده لذا آراء صادره، نسبت به دعاوی مذکور قابل تجدیدنظر نبوده، رای شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده ۹ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها
- ماده ۱۸ قانون تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها
- ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸