رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور (اثبات نسب و اخذ شناسنامه): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
'''رای وحدت رویه شماره 617 مورخ 1376/4/3 هیات عمومی دیوان عالی کشور( اثبات نسب و اخذ شناسنامه):'''
'''رای وحدت رویه شماره ۶۱۷ مورخ ۱۳۷۶/۴/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (اثبات نسب و اخذ شناسنامه):'''
به موجب بند الف [[ماده 1 قانون ثبت احوال|ماده یک قانون ثبت احوال مصوب سال 1355]] یکی از وظایف سازمان ثبت احوال ثبت [[ولادت]] و صدور شناسنامه است و مقنن در ‌این مورد بین اطفال متولد از رابطه مشروع و نامشروع تفاوتی قائل نشده است و تبصره [[ماده 16 قانون ثبت احوال|ماده 16]] و [[ماده 17 قانون ثبت احوال|ماده 17]] قانون مذکور نسبت به مواردی که ازدواج پدر‌ و مادر به ثبت نرسیده باشد و اتفاق در اعلام ولادت و صدور شناسنامه نباشد یا اینکه ابوین طفل نامعلوم باشد تعیین تکلیف کرده است لیکن در‌ مواردی که طفل ناشی از [[زنا]] باشد و زانی اقدام به اخذ شناسنامه ننماید با استفاده از عمومات و اطلاق مواد یاد شده و مساله 3 و مساله 47 از موازین ‌قضایی از دیدگاه حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه، زانی پدر عرفی طفل تلقی و نتیجه کلیه تکالیف مربوط به پدر از جمله اخذ شناسنامه بر ‌عهده وی می‌باشد و حسب [[ماده 884 قانون مدنی]] صرفاً موضوع توارث بین آنها منتفی است و لذا رای شعبه سی ام دیوان عالی کشور که با این نظر ‌مطابقت دارد به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور موجه و منطبق با موازین شرعی و قانونی تشخیص می‌گردد. این رای به استناد [[ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه سال 1328]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
به موجب بند الف [[ماده ۱ قانون ثبت احوال|ماده یک قانون ثبت احوال مصوب سال ۱۳۵۵]] یکی از وظایف سازمان ثبت احوال ثبت [[ولادت]] و صدور شناسنامه است و مقنن در این مورد بین اطفال متولد از رابطه مشروع و نامشروع تفاوتی قائل نشده‌است و تبصره [[ماده ۱۶ قانون ثبت احوال|ماده ۱۶]] و [[ماده ۱۷ قانون ثبت احوال|ماده ۱۷]] قانون مذکور نسبت به مواردی که ازدواج پدر و مادر به ثبت نرسیده باشد و اتفاق در اعلام ولادت و صدور شناسنامه نباشد یا اینکه ابوین طفل نامعلوم باشد تعیین تکلیف کرده‌است لیکن در مواردی که طفل ناشی از [[زنا]] باشد و زانی اقدام به اخذ شناسنامه ننماید با استفاده از عمومات و اطلاق مواد یاد شده و مسئله ۳ و مسئله ۴۷ از موازین قضایی از دیدگاه حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه، زانی پدر عرفی طفل تلقی و نتیجه کلیه تکالیف مربوط به پدر از جمله اخذ شناسنامه بر عهده وی می‌باشد و حسب [[ماده ۸۸۴ قانون مدنی]] صرفاً موضوع توارث بین آنها منتفی است و لذا رای شعبه سی ام دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور موجه و منطبق با موازین شرعی و قانونی تشخیص می‌گردد. این رای به استناد [[ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه سال ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.
 
== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده 1 قانون ثبت احوال]]
* [[ماده ۱ قانون ثبت احوال]]
* [[ماده 16 قانون ثبت احوال]]
* [[ماده ۱۶ قانون ثبت احوال]]
* [[ماده 17 قانون ثبت احوال]]
* [[ماده ۱۷ قانون ثبت احوال]]
* [[ماده 884 قانون مدنی]]
* [[ماده ۸۸۴ قانون مدنی]]
* [[ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه سال 1328]]
* [[ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه سال ۱۳۲۸]]
== جستار های وابسته ==
 
== جستارهای وابسته ==
* [[زنا]]
* [[زنا]]
* [[ولادت]]
* [[ولادت]]


[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور1376]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور۱۳۷۶]]

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۱

رای وحدت رویه شماره ۶۱۷ مورخ ۱۳۷۶/۴/۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور (اثبات نسب و اخذ شناسنامه): به موجب بند الف ماده یک قانون ثبت احوال مصوب سال ۱۳۵۵ یکی از وظایف سازمان ثبت احوال ثبت ولادت و صدور شناسنامه است و مقنن در این مورد بین اطفال متولد از رابطه مشروع و نامشروع تفاوتی قائل نشده‌است و تبصره ماده ۱۶ و ماده ۱۷ قانون مذکور نسبت به مواردی که ازدواج پدر و مادر به ثبت نرسیده باشد و اتفاق در اعلام ولادت و صدور شناسنامه نباشد یا اینکه ابوین طفل نامعلوم باشد تعیین تکلیف کرده‌است لیکن در مواردی که طفل ناشی از زنا باشد و زانی اقدام به اخذ شناسنامه ننماید با استفاده از عمومات و اطلاق مواد یاد شده و مسئله ۳ و مسئله ۴۷ از موازین قضایی از دیدگاه حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه، زانی پدر عرفی طفل تلقی و نتیجه کلیه تکالیف مربوط به پدر از جمله اخذ شناسنامه بر عهده وی می‌باشد و حسب ماده ۸۸۴ قانون مدنی صرفاً موضوع توارث بین آنها منتفی است و لذا رای شعبه سی ام دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد به نظر اکثریت اعضای هیات عمومی دیوان عالی کشور موجه و منطبق با موازین شرعی و قانونی تشخیص می‌گردد. این رای به استناد ماده واحده قانون مربوط به وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه سال ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم الاتباع است.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته