ماده ۳۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 347 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۳۴۷ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۳
تجدیدنظرخواهی از آرای قابل تجدیدنظر که در قانون احصاء گردیده مانع اجرای حکم خواهد بود، هرچند دادگاه صادرکننده رأی آن را قطعی اعلام نموده باشد مگر در مواردی که طبق قانون استثناء شده باشد.
توضیح واژگان
طرق تصحیحی: «منظور از طرق تصحیحی آنهاییست که مرجع رسیدگی به شکایت مرجعی غیر از مرجع صادر کننده حکم است که معمولاً به لحاظ سلسله مراتب قضایی از مرجع اولیه بالاتر میباشد.»۸۶۸۸۸۰
پیشینه
در قوانین سابق در باب ششم قانون محاکمات حقوقی سال ۱۳۲۹ و لایحه اجراء احکام دادگستری در مورد اجرای احکام قطعی تجدیدنظر خواه شده مطالبی بیان شده بود. ۶۲۶۶۰۲ و همچنین ماده ۵۰۱ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ نیز پژوهش را مانع از اجرای حکم میدانست. ۱۴۰۶۶۳
نکات توضیحی و تفسیری دکترین
اثر تعلیقی یا توقیفی دادخواست تجدیدنظر به این معناست که با ارائه دادخواست تجدیدنظر از جانب تجدیدنظر خواه اجرای حکم صادر شده متوقف و تعلیق به صدور حکم تجدیدنظر خواهد شد. ۶۲۶۶۰۱ لذا حتی اگر به دلیل اعلام قطعیت حکم توسط دادگاه صادر کننده حکم اجراییه صادر شده اشد با احراز قابل تجدیدنظر بودن حکم دستور اجرا تعطیل و عملیات اجرایی متوقف میشود. ۳۱۳۵۵۵
ماده ۱۷۵ قانون آیین دادرسی مدنی یکی از موارد استثنای این ماده میباشد ۱۴۰۶۷۱، از طرفی در مورد دعاوی تصرف نیز تجدیدنظر خواهی مانع از اجرای حکم نمیباشد. ۳۴۴۷۶۴