رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره '''{{جعبه اطلاعات آراء هیات تخصصی دیوان عدالت اداری|موضوع=|کلاسه پرونده=۹۹۰۱۵۵۳- ۹۹۰۲۴۷۲- ۹۹۰۱۵۲۸|تاریخ رأی=يکشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۰|شماره دادنامه=۷۴-۷۳- ۱۴۰۰۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۰۷۲}}هیات تخصصی مالیاتی ، بانکی
'''رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره '''{{جعبه اطلاعات آراء هیات تخصصی دیوان عدالت اداری|موضوع=|کلاسه پرونده=۹۸۰۳۲۱۹|تاریخ رأی=سه شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۰|شماره دادنامه=۱۴۰۰۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۱۱۰}}هیأت تخصصی کار ، بیمه و تامین اجتماعی


شاکی :محمدرضا یزدانی- داود رشیدی
شاکی:شرکت ارتباطات سیار ایران


طرف شکایت :سازمان امورالیاتی کشور- معاون درآمدهای سازمان امور مالیاتی- اداره کل مالیاتی لرستان
طرف شکایت:سازمان تأمین اجتماعی


موضوع شکایت و خواسته :۱- ابطال دستورالعمل شماره ۲۱۸۰۹/۲۳۰/د مورخه ۲۲/۵/۱۳۹۹ سازمان امور مالیاتی ۲- ابطال نامه های شماره ۱۷۹۸۶/۲۳۳/ص مورخه ۹/۱۰/۱۳۹۸ مدیرکل دفتر حسابداری وصول و استرداد مالیاتی ۳- ابطال نامه شماره ۱۴۲۴/۲۶۰۵/۱۱۷/د مورخه ۲۹/۱/۱۳۹۸ اداره اجرائیات اداره مالیاتی خرم آباد
موضوع شکایت و خواسته:ابطال ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ (مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی- با موضوع: اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات)


شاکی دادخواستی به طرفیتسازمان امورالیاتی کشور- معاون درآمدهای سازمان امور مالیاتی- اداره کل مالیاتی لرستانبه خواستهابطال دستورالعمل شماره ۲۱۸۰۹/۲۳۰/د مورخه ۲۲/۵/۱۳۹۹ سازمان امور مالیاتی ۲- ابطال نامه های شماره ۱۷۹۸۶/۲۳۳/ص مورخه ۹/۱۰/۱۳۹۸ مدیرکل دفتر حسابداری وصول و استرداد مالیاتی ۳- ابطال نامه شماره ۱۴۲۴/۲۶۰۵/۱۱۷/د مورخه ۲۹/۱/۱۳۹۸ اداره اجرائیات اداره مالیاتی خرم آبادبه دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد :
شاکی دادخواستی به طرفیتسازمان تأمین اجتماعیبه خواستهابطال ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ (مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی- با موضوع: اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات)به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است. متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد:


در اجرای مقررات ماده ۱۹۸ و اختیارات حاصله از آئین نامه اجرایی ماده ۲۱۸ قانون مالیتهای مستقیم در راستای اجرای صحیح مقررات به منظور تسریع در وصول بدهی های قطعی شده و بهبود مستمر فضای کسب و کار، ادارات کل امور مالیاتی ترتیبی اتخاذ نمایید تا با استفاده از همه ظرفیتهای قانونی، اقدامات و عملیات اجرایی را به ترتیب نسبت به شخص حقوقی بدهکار و مدیران فعلی آن معمول نمایند و چنانچه علیرغم اقدامات موثر انجام شده وصول بدهیهای مذکور از اشخاص موصوف امکانپذیر نباشد باتوجه به مسئولیت تضامنی مدیرانی که بدهی در دوران مدیریت آن ها قطعی شده است نسبت به عملیات اجرایی برای مدیران یادشده اقدام نمایند.
ماده ۱۶- چنانچه کارفرما ظرف مدت یک سال از تاریخ ابلاغ اجرائیه، اسناد و مدارکی که منحصرا مبین وجود هر یک از موارد ذیل است را به سازمان تسلیم و مدعی تضییع حقوق قانونی خود گردد، پس از بررسی و انطباق شرایط و احراز اصالت مدارک و مستندات در کمیته­های منتخب مدیر عامل، درخواست کارفرما صرفا برای یک بار در هیأت تجدیدنظر تشخیص مطالبات با ارجاع مدیر عامل قابل بررسی خواهد بود .


بازگشت به نامه شماره ۱۷۳۲/۹ مورخ ۱۳/۸/۱۳۹۸ درخصوص رفع اثر از اقدامات اجرایی علیه کلیه اعضای هیأت مدیره شرکت های پیمانکاری استان لرستان، حسب نامه شماره ۲۶۹۷۵/۳۰/۱۱۷/د مورخ ۱۲/۹/۱۳۹۸ اداره کل امور مالیاتی استان لرستان، به آگاهی می رساند:
== دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت ==
 
شاکی به موجب دادخواستی اعلام کرده است:
 
۱. تعیین محدودیت­های زمانی ماده مورد شکایت، خارج از صلاحیت نهاد تصویب­کننده است.
 
۲. با توجه به اینکه در حال حاضر، تسویه نمودن حق بیمه­های متعلق به قراردادهای پیمانکاری یا اعتراض به تشخیص مطالبات، نیازمند زمان­های طولانی (معمولا بیش از یک سال) است و تأمین اجتماعی از قبول مفاصاحساب­های مربوط به حق بیمه قراردادی که بعد از یک سال ارائه می­شود، به استناد ماده مرقوم خودداری می­کند، که در نتیجه حق بیمه­هایی را که به طور مضاعف دریافت نموده، مسترد نمی­نماید و این بر خلاف رویه قبل از تصویب ماده ۱۶ آیین­نامه مورد شکایت است، بنابراین عدم پذیرش مفاصاحساب­های مربوط به قراردادهایی که حق بیمه مربوط به آن­ها قبلا دریافت شده بوده، به دلایل زیر خلاف شرع و قانون است:
 
الف) با توجه به عدم استحقاق تأمین اجتماعی برای دریافت حق بیمه مضاعف، این امر اکل مال بباطل می­باشد.
 
ب) مطابق مواد ۳۰۱، ۳۰۲ و ۳۰۳ قانون مدنی، مالی که عمدا یا اشتباها بلااستحقاق دریافت شده باشد، قابل استرداد می­باشد؛ بنابراین محدودیت­های زمانی مندرج در ماده مورد شکایت، موجب تضییع حقوق بیمه­پردازان و مغایر با موازین شرعی و قانونی و خارج از حدود اختیارات تصویب­کننده می­باشد.
 
در پاسخ به شکایت مذکور، مدیر کلروابط کار و جبران خدمتبه موجب لایحه شماره۷۲۳۷/۹۸/۷۱۰۰ (مورخ ۲۷/۱۱/۱۳۹۸)به طور خلاصه توضیح داده است که:


بررسی مفاد دادنامه های اصداری شماره ۱۹۰۹۲ مورخ ۲۷/۱۱/۱۳۹۳ و ۷۳۶ مورخ ۲۹/۱۰/۱۳۸۷ دیوان عدالت اداری صرفا مربوط به بحث ممنوع الخروجی صاحبان امضای موضوع ماده ۲۰۲ قانون مالیات های مستقیم بوده و ارتباطی با مسئولیت مدیران وفق ماده ۱۹۸ قانون یادشده ندارد. برابر ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم " در شرکت های منحله، مدیران تصفیه اشخاص حقوقی و در سایر شرکت ها مدیران اشخاص حقوقی غیر دولتی به طور جمعی یا فردی، نسبت به پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی و همچنین مالیات هایی که اشخاص حقوقی به موجب این قانون و قانون مالیات بر ارزش افزوده مکلف به کسر یا وصول یا ایصال آن می باشند و در دوران مدیریت آن ها قطعی شده باشد با شخص حقوقی مسولیت تضامنی خواهند داشت." و به موجب ماده ۱۲۲ قانون برنامه پنچ ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران مدیران اشخاص حقوقی غیردولتی به طور جمعی یا فردی، نسبت به پرداخت مالیات به درآمد اشخاص حقوقی و همچنین، مالیات هایی که اشخاص حقوقی به موجب مقررات قانون مالیات های مستقیم بر ارزش افزوده مکلف به کسر یا وصول یا ایصال آن بوده و مربوط به دوران مدیریت آنها می باشد با شخص حقوقی مسئولیت تضامنی خواهند داشت.
ایرادی شکلی:به موجب بند پ ماده ۸۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت، قانونی که مغایر با آیین­نامه مورد شکایت است باید ذکر گردد؛ حال آنکه چنین امری امری را بیان نکرده است.


لذا اعضای هیأت مدبره و مدیران اشخاص حقوقی در زمان حضور در هیأت مدیره شرکت ها در بازه زمانی اجرای قانون برنامه ی پنج ساله مذکور و وفق مقررات ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم مسئولیت تضامنی در پرداخت مالیات ها دارند. هم چنین برابر مفاد ماده ۱۱۰ قانون تجارت مدیران اشخاص حقوقی منفرا یا مشترکا در مقابل حقوقی نسبت به تخلف از مقررات قانونی و انجام تعهدات و مسئولیت های مدنی، مسئولیت تضامنی دارند. علی ایحال در صورت مراجعه هر یک از پیمانکاران مذکور به اداره کل ذی ربط و اقدام به پرداخت یا ترتیب پرداخت بدهی های مالیاتی، حسب مورد درخصوص بخشودگی جرایم متعلقه و رفع محدودیت های ایجاد شده، حداکثر مساعدت لازم معمول می گردد.
دفاعیات ماهوی


جناب اقای صالحی
ماده ۱۶ آیین­نامه مورد شکایت، در جهت حمایت و مساعدت به کارفرمایان به تصویب رسیده است و عدم رعایت محدودیت زمانی مندرج در ماده مذکور، منجر به تضییع حقوق بیمه­شدگان و سایر کارفرمایانی که در مهلت مقرر به تکلیف خود عمل نموده­اند، خواهد شد، که مطابق با قاعده لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام ، افراد نمی­توانند با اعمال خود موجب زیان به دیگران را فراهم کنند. از این جهت، رسالت اعمال محدودیت زمانی، خالی از اشکال می­باشد.


معاونت محترم مالیاتی مرکز
در خصوص ادعای مغایرت مصوبه با شرع، قائم مقام دبیر شورای نگهبان به موجب نامه شماره۲۱۸۰۳/۱۰۲/۹۹ (مورخ ۲۶/۱۱/۱۳۹۹)اعلام کرده است که:


با سلام
عطف به نامه شماره ۹۸۰۳۲۱۹ مورخ ۱۰/۴/۱۳۹۹؛


احتراما بازگشت به دستور مدیرکل محترم هامش درخواست ملاقات (پیوست) مدیران شرکت طلوع خرم در خصوص رفع محدودیت اعضای فاقد صاحب امضاء هیأت مدیره شرکت فوق الذکر به اطلاع می رساند برابر ماده ۱۹۸ اصلاحی قانون مالیاتهای مستیقم کلیه اعضای هیأت مدیره نسبت به پرداخت بدهی شرکت مسئولیت تضامنی دارند و رأ هیأت محترم عمومی دیوان عدالت اداری (پیوست) به شماره ۷۳۶ مورخ ۲۹/۱۰/۸۷ در خصوص ابطال بخشنامه شماره ۱۸۸۷۱ مورخ ۲۶/۱۰/۸۴ مربوط به مقررات ماده ۲۰۲ قانون مالیاتهای مسقیم میباشد که اداره وصول و اجراء صرفا اعضای مسئول و صاحب امضاء هیأت مدیره را می تواند ممنوع الخروج نماید. و همچنین مدعی است که بدهی شرکت از محل طلب از اداره پست و مدیریت امور شهری شوراهای استانداری لرستان از طریق عملیات اجرایی وصول گردد که صرف اقدام اجرائی علیه بدهکاران به شرکت رافع مسئولیت مودی نمی گردد و تا زمان وصول همچنان مسئولیت تضامنی داردو مراتب جهت اطلاع و هرگونه دستور به حضور اعلام می گردد.
موضوع ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی مصوب شورای عالی تأمین اجتماعی، در جلسه مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۹۹ فقهای معظم شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت که به شرح ذیل اعلام نظر می­گردد:


== دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت ==
ماده مورد شکایت فی­نفسه خلاف شرع نمی­باشد. تشخیص قانونی بودن موضوع بر عهده دیوان محترم عدالت اداری است.


براساس مواد ۱۹۸ و ۲۰۲ از قانون مالیتهای مستقیم، مسئولیت تضامنی مدیران مربوط به مدیرانی می باشد که مالیات در دوره مدیریت آنها به قطعیت رسیده باشد و رأی هیأت عمومی شورایهالی مالیاتی با همین مضمون مورد عمل ادارات مالیاتی بوده است لیکن سابقا طی بخشنامه های صادره سازمان مالیاتی مدیرانی را که حتی صاحب حق امضاء است و تعهد آور نبوده اند دارای مسئولیت تضامنی با شرکت داشته است که این بخشنامه ها در دیوان عدالت اداری ابطال شده است و منتهی به صدور ارای شماره ۷۳۶ مورخه ۲۹/۱۰/۱۳۸۷ و شماره ۱۹۰۹ مورخه ۲۷/۱۱/۱۳۹۳ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده است. باتوجه به اینکه مفاد مقررات یادشده و آرای هیأت عمومی در رسیدگی و اصدار مصوبات مورد شکایت رعایت نشده است و مسئولیت تضامنی در اشخاص حقوقی به مدیران غیر صاحب حق امضا و مدیران فعلی (صرفنظر از قطعیت مالیاتی) شامل شده است تقاضای ابطال آنها را داریم و تقاضای اعمال ماده ۹۲ قانون دیوان عدالت اداری نیز راجع به موضوع داریم.
پرونده در جلسه مورخ ۲۴/۱/۱۴۰۰ هیأت تخصصی بیمه، کار و تأمین اجتماعی مطرح و به لحاظ مغایرت مصوبه با قانون با توجه به وجود رأی قبلی دیوان به شماره دادنامه ۷۵۱ مورخ ۱۸/۴/۹۹ اعضاء هیأت تخصصی به اتفاق موضوع را مشمول ماده ۸۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری دانستند تا پرونده به نظر ریاست محترم دیوان برسد اکنون با توجه به اینکه شاکی از جهت خلاف شرع بودن مصوبه نیز تقاضای ابطال مصوبه را نموده است که پرونده در جلسه امروز از این جهت مطرح شده است.


== خلاصه مدافعات طرف شکایت ==
پرونده شماره ه ع/۹۸۰۳۲۱۹ مبنی بردرخواست ابطالماده ۱۶ آییننامه هیأتهای تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی موضوع اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ به آییننامه هیأتهای تشخیص مطالبات در جلسه مورخ ۲۰/۲/۱۴۰۰ هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی مورد رسیدگی قرارگرفت و اعضا به اتفاق به شرح ذیل اعلام نظر نمودند:


ماده ۱۴۲ لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت در بردارنده حکم ها در خصوص مسئولیت تضامنی مدیران در خصوص تخلف از قوانین و مقررات می باشد و در ماده ۱۹۸ از قانون مالیتهای مستقیم با نص خاص در خصوص مسئولیت مدیران اشاره شده است و با جمع بین دو ماده فوق، ماده ۱۹۸ این گونه معنا می شود که مسئولیت متوجه کلیه مدیران است ولواینکه صاحب حق امضا نباشند. در خصوص دادنامه شماره ۱۹۰۹ مورخه ۲۷/۱۱/۱۳۹۳ هیأت عمومی نیز ممنوع لاخروجی صرفا در مورد مدیران صاحب حق امضای اسناد اعمال می شود و قانونگذار با علم و اطلاع از مفاد و آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری قید مدیر مسئول بودن را در اصلاحیه قانون قید ننموده است و قید در دوران مدیریت آنها قطعی شده باشد ذکر شده است و مسئول دونستن مدیران قطعی اشخاص حقوقی که در دستورالعمل مورد شکایت ذکر شده است دارای پایگاه قانونی است ضمنا نامه های مورد شکایت فی نفسه متضمن قاعده الزام آور نمی باشند و قابلیت رسیدگی در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری را ندارند.
== رای هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی ==


== رای هیات تخصصی مالیاتی ، بانکی دیوان عدالت اداری ==
اولا با عنایت به اینکه سابقا براساس رای شماره ۷۵۱ مورخ ۱۸/۶/۱۳۹۹ هیات عمومی دیوان عدالت اداری، ماده ۱۶ آیین نامه معترض عنه بدین جهت که یک فرصت و حق مضاعفی برای بررسی اعتراض کارفرما پس از قطعیت بدهی قائل شده است و این امتیاز نیز توسط سازمان تأمین اجتماعی به نفع کارفرمایان معترض ایجاد شده و آن هم در وضعیتی که خود سازمان تأمین اجتماعی طرف دعوای کارفرما در هیأت های تشخیص مطالبات است؛ بنابراین ایجاد این حق و امتیاز توسط سازمان تأمین اجتماعی برای طرف مقابل خود و به منظور اطمینان از بررسی صحیح اعتراض کارفرمایان و امکان بیشتر تصمیمات هیأت ها که نتیجه آن قضازدایی و کاهش مراجعات به مراجع قضایی است مغایر قانون و خارج از حدود اختیاراتمرجع صدور آن تشخیص نگردیده و ابطال نشده است، بنابراین رسیدگی به درخواست ابطال این ماده از لحاظ مغایرت با قانون و خروج از حدود اختیار به لحاظوجود رأی سابق در این مورد موضوعا منتفی می باشد.


با مداقه در اوراق و محتوای پرونده ، به موجب ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم، در شرکتهای منحله، مدیران تصفیه اشخاص حقوقی و در سایر شرکتها مدیران اشخاص حقوقی غیردولتی به طور جمعی یا فردی، نسبت به پرداخت مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی و همچنین مالیات هایی که اشخاص حقوقی به موجب این قانون و قانون مالیات بر ارزش افزوده مکلف به کسر یا وصول یا ایصال آن می باشند و در دوران مدیریت آنها قطعی شده باشد با شخص حقوقی مسوولیت تضامنی خواهند داشت. این مسوولیت مانع از مراجعه ضامنها به شخص حقوقی نیست. و به موجب ماده ۱۴۲ قانون تجارت مدیران ومدیرعامل شرکت درمقابل شرکت واشخاص ثالث نسبت به تخلف ازمقررات قانونی با اساسنامه شرکت ویا مصوبات مجمع عمومی برحسب مورد منفردا یا مشترکا مسئول می باشند ودادگاه حدود مسئولیت هریک را برای جبران خسارت تعیین خواهد نمود. نظر به این که مقررات مورد شکایت در تبیین حکم مقنن و شیوه های اجرایی آن بوده، لذا خلاف قانون و خارج از اختیار نبوده، به استناد بند ب ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ ، رای به رد شکایت صادر و اعلام می کند. رای صادره ظرف مدت بیست روز از تاریخ صدور ، از سوی ریاست ارزشمند دیوان عدالت اداری و یا ده نفر از قضات گرانقدر دیوان قابل اعتراض است.
ثانیا براساس نظریه شماره ۲۱۸۰۳/۱۰۲/۹۹ مورخ ۲۶/۱/۱۳۹۹ شورای محترم نگهبان، ماده ۱۶ آیین نامه معترض عنه به لحاظ مغایرت با شرع مورد بررسی و مغایر شرع تشخیص نگردید، بنابراین با عنایت به تبصره ۲ ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲، ماده مذکور مغایرتی با شرع نیز نداشته و قابل ابطال نمی باشد. این رای به استناد بند (ب) ماده ۸۴ قانون مذکور ظرف مهلت بیست روز از تاریخ صدور از جانب رییس محترم دیوان عدالت اداری یا ۱۰ نفر از قضات محترم دیوان عدالت اداری قابل اعتراض است.


دکتر زین العابدین تقوی
غلامرضا مولابیگی


رئیس هیأت تخصصی مالیاتی ، بانکی
رئیس هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی


دیوان عدالت اداری
دیوان عدالت اداری
خط ۴۵: خط ۵۷:




کدمنبع: 14276
کدمنبع: 14312
[[رده:آراء هیات تخصصی دیوان عدالت اداری سال ۱۴۰۰]]
[[رده:آراء هیات تخصصی دیوان عدالت اداری سال ۱۴۰۰]]

نسخهٔ ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳

رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره

رای هیات تخصصی دیوان عدالت اداری درباره
مرجع صادر کنندههیأت تخصصی دیوان عدالت اداری
کلاسه پرونده۹۸۰۳۲۱۹
تاریخ رأیسه شنبه ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۰
شماره دادنامه۱۴۰۰۰۹۹۷۰۹۰۶۰۱۰۱۱۰

هیأت تخصصی کار ، بیمه و تامین اجتماعی

شاکی:شرکت ارتباطات سیار ایران

طرف شکایت:سازمان تأمین اجتماعی

موضوع شکایت و خواسته:ابطال ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ (مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی- با موضوع: اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات)

شاکی دادخواستی به طرفیتسازمان تأمین اجتماعیبه خواستهابطال ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ (مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی- با موضوع: اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات)به دیوان عدالت اداری تقدیم کرده که به هیأت عمومی ارجاع شده است. متن مقرره مورد شکایت به قرار زیر می باشد:

ماده ۱۶- چنانچه کارفرما ظرف مدت یک سال از تاریخ ابلاغ اجرائیه، اسناد و مدارکی که منحصرا مبین وجود هر یک از موارد ذیل است را به سازمان تسلیم و مدعی تضییع حقوق قانونی خود گردد، پس از بررسی و انطباق شرایط و احراز اصالت مدارک و مستندات در کمیته­های منتخب مدیر عامل، درخواست کارفرما صرفا برای یک بار در هیأت تجدیدنظر تشخیص مطالبات با ارجاع مدیر عامل قابل بررسی خواهد بود .

دلایل شاکی برای ابطال مقرره مورد شکایت

شاکی به موجب دادخواستی اعلام کرده است:

۱. تعیین محدودیت­های زمانی ماده مورد شکایت، خارج از صلاحیت نهاد تصویب­کننده است.

۲. با توجه به اینکه در حال حاضر، تسویه نمودن حق بیمه­های متعلق به قراردادهای پیمانکاری یا اعتراض به تشخیص مطالبات، نیازمند زمان­های طولانی (معمولا بیش از یک سال) است و تأمین اجتماعی از قبول مفاصاحساب­های مربوط به حق بیمه قراردادی که بعد از یک سال ارائه می­شود، به استناد ماده مرقوم خودداری می­کند، که در نتیجه حق بیمه­هایی را که به طور مضاعف دریافت نموده، مسترد نمی­نماید و این بر خلاف رویه قبل از تصویب ماده ۱۶ آیین­نامه مورد شکایت است، بنابراین عدم پذیرش مفاصاحساب­های مربوط به قراردادهایی که حق بیمه مربوط به آن­ها قبلا دریافت شده بوده، به دلایل زیر خلاف شرع و قانون است:

الف) با توجه به عدم استحقاق تأمین اجتماعی برای دریافت حق بیمه مضاعف، این امر اکل مال بباطل می­باشد.

ب) مطابق مواد ۳۰۱، ۳۰۲ و ۳۰۳ قانون مدنی، مالی که عمدا یا اشتباها بلااستحقاق دریافت شده باشد، قابل استرداد می­باشد؛ بنابراین محدودیت­های زمانی مندرج در ماده مورد شکایت، موجب تضییع حقوق بیمه­پردازان و مغایر با موازین شرعی و قانونی و خارج از حدود اختیارات تصویب­کننده می­باشد.

در پاسخ به شکایت مذکور، مدیر کلروابط کار و جبران خدمتبه موجب لایحه شماره۷۲۳۷/۹۸/۷۱۰۰ (مورخ ۲۷/۱۱/۱۳۹۸)به طور خلاصه توضیح داده است که:

ایرادی شکلی:به موجب بند پ ماده ۸۰ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت، قانونی که مغایر با آیین­نامه مورد شکایت است باید ذکر گردد؛ حال آنکه چنین امری امری را بیان نکرده است.

دفاعیات ماهوی

ماده ۱۶ آیین­نامه مورد شکایت، در جهت حمایت و مساعدت به کارفرمایان به تصویب رسیده است و عدم رعایت محدودیت زمانی مندرج در ماده مذکور، منجر به تضییع حقوق بیمه­شدگان و سایر کارفرمایانی که در مهلت مقرر به تکلیف خود عمل نموده­اند، خواهد شد، که مطابق با قاعده لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام ، افراد نمی­توانند با اعمال خود موجب زیان به دیگران را فراهم کنند. از این جهت، رسالت اعمال محدودیت زمانی، خالی از اشکال می­باشد.

در خصوص ادعای مغایرت مصوبه با شرع، قائم مقام دبیر شورای نگهبان به موجب نامه شماره۲۱۸۰۳/۱۰۲/۹۹ (مورخ ۲۶/۱۱/۱۳۹۹)اعلام کرده است که:

عطف به نامه شماره ۹۸۰۳۲۱۹ مورخ ۱۰/۴/۱۳۹۹؛

موضوع ماده ۱۶ آیین­نامه هیأت­های تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی مصوب شورای عالی تأمین اجتماعی، در جلسه مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۹۹ فقهای معظم شورای نگهبان مورد بحث و بررسی قرار گرفت که به شرح ذیل اعلام نظر می­گردد:

ماده مورد شکایت فی­نفسه خلاف شرع نمی­باشد. تشخیص قانونی بودن موضوع بر عهده دیوان محترم عدالت اداری است.

پرونده در جلسه مورخ ۲۴/۱/۱۴۰۰ هیأت تخصصی بیمه، کار و تأمین اجتماعی مطرح و به لحاظ مغایرت مصوبه با قانون با توجه به وجود رأی قبلی دیوان به شماره دادنامه ۷۵۱ مورخ ۱۸/۴/۹۹ اعضاء هیأت تخصصی به اتفاق موضوع را مشمول ماده ۸۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری دانستند تا پرونده به نظر ریاست محترم دیوان برسد اکنون با توجه به اینکه شاکی از جهت خلاف شرع بودن مصوبه نیز تقاضای ابطال مصوبه را نموده است که پرونده در جلسه امروز از این جهت مطرح شده است.

پرونده شماره ه ع/۹۸۰۳۲۱۹ مبنی بردرخواست ابطالماده ۱۶ آییننامه هیأتهای تشخیص مطالبات تأمین اجتماعی موضوع بخشنامه شماره ۱۳۱۷۸/۹۶/۱۰۰۰ مورخ ۳۰/۱۱/۱۳۹۶ تأمین اجتماعی موضوع اعلام الحاق و نحوه اجرای مواد ۱۶ و ۱۷ به آییننامه هیأتهای تشخیص مطالبات در جلسه مورخ ۲۰/۲/۱۴۰۰ هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی مورد رسیدگی قرارگرفت و اعضا به اتفاق به شرح ذیل اعلام نظر نمودند:

رای هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی

اولا با عنایت به اینکه سابقا براساس رای شماره ۷۵۱ مورخ ۱۸/۶/۱۳۹۹ هیات عمومی دیوان عدالت اداری، ماده ۱۶ آیین نامه معترض عنه بدین جهت که یک فرصت و حق مضاعفی برای بررسی اعتراض کارفرما پس از قطعیت بدهی قائل شده است و این امتیاز نیز توسط سازمان تأمین اجتماعی به نفع کارفرمایان معترض ایجاد شده و آن هم در وضعیتی که خود سازمان تأمین اجتماعی طرف دعوای کارفرما در هیأت های تشخیص مطالبات است؛ بنابراین ایجاد این حق و امتیاز توسط سازمان تأمین اجتماعی برای طرف مقابل خود و به منظور اطمینان از بررسی صحیح اعتراض کارفرمایان و امکان بیشتر تصمیمات هیأت ها که نتیجه آن قضازدایی و کاهش مراجعات به مراجع قضایی است مغایر قانون و خارج از حدود اختیاراتمرجع صدور آن تشخیص نگردیده و ابطال نشده است، بنابراین رسیدگی به درخواست ابطال این ماده از لحاظ مغایرت با قانون و خروج از حدود اختیار به لحاظوجود رأی سابق در این مورد موضوعا منتفی می باشد.

ثانیا براساس نظریه شماره ۲۱۸۰۳/۱۰۲/۹۹ مورخ ۲۶/۱/۱۳۹۹ شورای محترم نگهبان، ماده ۱۶ آیین نامه معترض عنه به لحاظ مغایرت با شرع مورد بررسی و مغایر شرع تشخیص نگردید، بنابراین با عنایت به تبصره ۲ ماده ۸۴ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲، ماده مذکور مغایرتی با شرع نیز نداشته و قابل ابطال نمی باشد. این رای به استناد بند (ب) ماده ۸۴ قانون مذکور ظرف مهلت بیست روز از تاریخ صدور از جانب رییس محترم دیوان عدالت اداری یا ۱۰ نفر از قضات محترم دیوان عدالت اداری قابل اعتراض است.

غلامرضا مولابیگی

رئیس هیات تخصصی کار، بیمه و تامین اجتماعی

دیوان عدالت اداری


کدمنبع: 14312