رای وحدت رویه شماره 809 دیوان عالی کشور درباره مرجع صالح رسیدگی به جرم نگهداری مشروبات الکلی خارجی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''رای وحدت رویه شماره 809 مورخ 1400/1/17 هیات عمومی دیوان عالی کشور:''' با عنایت به تعریف «قاچاق کالا» در بند الف ماده ١ [https://www.ekhtebar.ir/wp-content/uploads/2015/12/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D9%82%D8%A7%DA%86%D8%A7%D...» ایجاد کرد) |
جز (removed Category:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور 1400 using HotCat) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | [[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]] | ||
نسخهٔ ۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۰
رای وحدت رویه شماره 809 مورخ 1400/1/17 هیات عمومی دیوان عالی کشور: با عنایت به تعریف «قاچاق کالا» در بند الف ماده ١ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ١٣٩2با اصلاحات بعدی و تفکیک عناوین «قاچاق» و «نگهداری کالای قاچاق» در مواد دیگر این قانون از جمله ماده ٢٢ آن، صرف نگهداری مشروبات الکلی خارجی گرچه به عنوان یکی از مصادیق کالای ممنوع جرم و مستوجب مجازات مقرر در ماده ٢٢ قانون یاد شده است، اما از حیث صلاحیت از شمول ماده ۴۴ همین قانون خارج است. بر این اساس و با توجه به ماده ٣٠١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی و استثنایی بودن صلاحیت دادگاه انقلاب، رسیدگی به بزه یادشده در صلاحیت دادگاه کیفری دو است. بنا به مراتب، رأی شعبه سی و هفتم دیوان عالی کشور تا حدی که با این نظر انطباق دارد به اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢ با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 1 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز
- ماده 22 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز
- ماده 44 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز
- ماده 301 قانون آیین دادرسی کیفری