ماده 72 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* ماده 71 قانون تجارت الکترونیکی | * [[ماده 71 قانون تجارت الکترونیکی]] | ||
* ماده 73 قانون تجارت الکترونیکی | * [[ماده 73 قانون تجارت الکترونیکی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
داده پیام: | [[داده پیام]]: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دلیل الکترونیکی در نظام ادله اثبات دعوی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6487048|صفحه=|نام۱=محبوبه|نام خانوادگی۱=عبدالهی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
چنانچه متولیان دفاتر خدمات الکترونیکی مرتکب نقض عمدی حمایت از داده پیام های شخصی شوند، بر اساس مواد 71 و 72 قانون تجارت الکترونیکی به حداکثر مجازات محکوم می شوند. ولی، اگر جرم به واسطه بی احتیاطی و بی مبالاتی دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی روی دهد، مجازات مرتکب طبق ماده 73 سه ماه تا یک سال حبس و جزای نقدی معادل پنجاه میلیون ریال است. در نظر گرفتن حبس برای جرم غیر عمدی موضوع ماده 73 قانون تجارت الکترونیکی چندان مناسب به نظر نمی رسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1189664|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | چنانچه متولیان دفاتر خدمات الکترونیکی مرتکب نقض عمدی حمایت از داده پیام های شخصی شوند، بر اساس مواد 71 و 72 قانون تجارت الکترونیکی به حداکثر مجازات محکوم می شوند. ولی، اگر جرم به واسطه بی احتیاطی و بی مبالاتی دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی روی دهد، مجازات مرتکب طبق ماده 73 سه ماه تا یک سال حبس و جزای نقدی معادل پنجاه میلیون ریال است. در نظر گرفتن حبس برای جرم غیر عمدی موضوع ماده 73 قانون تجارت الکترونیکی چندان مناسب به نظر نمی رسد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1189664|صفحه=|نام۱=قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[مطالعۀ اجمالی حمایت از داده‌های شخصی در نظام حقوقی ایران و سند مقررات عمومی حفاظت از داده‌های اتحادیۀ اروپا]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۶
ماده 72 قانون تجارت الکترونیکی: هر گاه جرایم راجع به «داده پیام»های شخصی توسط دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی و سایر نهادهای مسؤول ارتکاب یابد، مرتکب به حداکثر مجازات مقرر در ماده (71) این قانون محکوم خواهد شد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
داده پیام: هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است که با وسایل الکترونیکی، نوری یا فناوری های جدید اطلاعات تولید، ارسال، دریافت، ذخیره یا پردازش می شود.[۱]
نکات توضیحی
چنانچه متولیان دفاتر خدمات الکترونیکی مرتکب نقض عمدی حمایت از داده پیام های شخصی شوند، بر اساس مواد 71 و 72 قانون تجارت الکترونیکی به حداکثر مجازات محکوم می شوند. ولی، اگر جرم به واسطه بی احتیاطی و بی مبالاتی دفاتر خدمات صدور گواهی الکترونیکی روی دهد، مجازات مرتکب طبق ماده 73 سه ماه تا یک سال حبس و جزای نقدی معادل پنجاه میلیون ریال است. در نظر گرفتن حبس برای جرم غیر عمدی موضوع ماده 73 قانون تجارت الکترونیکی چندان مناسب به نظر نمی رسد.[۲]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ محبوبه عبدالهی. دلیل الکترونیکی در نظام ادله اثبات دعوی. چاپ 1. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487048
- ↑ مجله حقوقی دادگستری شماره 59 تابستان 1386. قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1189664