نظریه شماره 7/99/1945 مورخ 1400/02/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مسافرت به قصد فرار از احصان: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
بر اساس اطلاق ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب | بر اساس اطلاق [[ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی|ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲]]، صرف مسافرت، فرد را از احصان خارج میکند و قصد و انگیزه مسافرت تأثیری در موضوع ندارد. | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی]] | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] |
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۴
نظریه شماره 7/99/1945 مورخ 1400/02/29 اداره کل حقوفقی قوه قضاییه درباره
شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۹۴۵ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۹-۱۸۶/۲-۱۹۴۵ ک |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۲/۲۹ |
استعلام
چنانچه شخصی به قصد فرار از احصان به مسافرت رود و در آنجا مرتکب زنا شود، آیا این مسافرت موجب خروج از احصان میشود؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
بر اساس اطلاق ماده ۲۲۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، صرف مسافرت، فرد را از احصان خارج میکند و قصد و انگیزه مسافرت تأثیری در موضوع ندارد.