نظریه شماره 7/99/1965 مورخ 1400/02/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه طرح دادخواست اثبات حق ارتفاق: تفاوت میان نسخهها
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۰]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (حقوقی)]] | |||
[[رده:نظریه 1]] |
نسخهٔ ۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۶
شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۹۶۵ |
---|---|
شماره پرونده | ۹۹-۱۲۷-۱۹۶۵ ح |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۲/۰۷ |
موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
محور نظریه | دعوی اثبات حق ارتفاق |
نظریه شماره 7/99/1965 مورخ 1400/02/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره
استعلام
به استحضار میرساند در پروندههای متعدد در خصوص نحوهی طرح دادخواست اثبات حق ارتفاق اختلاف نظر است؛ توضیح آن که در مواردی که تنها یکی از وارث مانع عبور شخص از ملک خود میشود و ذینفع به طرفیت همان شخص اقامه دعوی میکند و بدون اطلاع از تعداد وراث و با توجه به این که دیگر وراث ممانعتی ندارند، آنان را طرف دعوی قرار نمیدهد، برخی همکاران تجدیدنظر این دعوی را قابل استماع میدانند و برخی قرار عدم استماع دعوی صادر میکنند. خواهشمند است اعلام نظر فرمایید که آیا دعوای اثبات حق ارتفاق و رفع ممانعت از حق به طرفیت برخی از وراث یا شرکا که ممانعت از حق مینمایند، قابل استماع است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، از آن جا که دعوای اثبات حق ارتفاق نسبت به ملک مشاعی، غیرقابل تجزیه به نسبت سهم مالکان مشاعی است، تمامی مالکان مشاعی باید طرف این دعوا قرار گیرند؛ والّا طبق ماده ۲ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ قرار عدم استماع آن صادر میشود.
ثانیا، با توجه به این که دعوای ممانعت از حق ارتفاق نسبت به ملک مشاعی فقط متوجه شخص یا اشخاصی است که مانع شدهاند، طرح دعوی علیه اشخاصی که ممانعت کردهاند، قابل استماع بوده و طرف دعوا قرار گرفتن تمامی مالکان مشاعی شرط استماع دعوای یادشده نمیباشد.