عده بذل مدت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[عده فسخ نکاح|عدهٔ فسخ نکاح]] و '''بذل مدت''' و [[عده انقضای مدت|انقضای آن]] در مورد [[نکاح منقطع]] در غیر[[حامل]] دو [[طهر]] است مگر این که [[زوجه|زن]] با اقتضای سن [[حیض|عادت زنانگی]] نبیند که در این صورت ۴۵ روز است.<ref>[[ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی]]</ref> '''عده بذل مدت'''، در رابطه با زوجه منقطعه، در صورتی که غیر[[دخول|مدخوله]] بوده؛ و حامله یا [[یائسه]] نباشد؛ دو طهر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=144972|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
'''عده بذل مدت''' در مورد [[نکاح منقطع]] در غیر[[حامل]] دو [[طهر]] است مگر این که [[زوجه|زن]] با اقتضای سن [[حیض|عادت زنانگی]] نبیند که در این صورت ۴۵ روز است.<ref>[[ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی]]</ref> '''عده بذل مدت'''، در رابطه با زوجه منقطعه، در صورتی که غیر[[دخول|مدخوله]] بوده؛ و حامله یا [[یائسه]] نباشد؛ دو طهر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=144972|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==


* [[ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی]]
* [[ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی]]
* [[ماده ۱۱۵۳ قانون مدنی]]


== مبنا ==
== مبنا ==
خط ۱۱: خط ۱۲:
با استناد به روایتی از امام باقر<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787200|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> و همچنین روایتی از امام صادق، عده زن منقطعه، ۴۵ روز است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>
با استناد به روایتی از امام باقر<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787200|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref> و همچنین روایتی از امام صادق، عده زن منقطعه، ۴۵ روز است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>


به موجب روایتی از امام صادق، پس از [[انحلال نکاح]] موقت، زوج می‌تواند در ایام عده، به همسر منقطعه خود، [[رجوع از طلاق|رجوع]] نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787340|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>
به موجب روایتی از امام صادق، پس از [[انحلال نکاح]] موقت، [[زوج]] می‌تواند در ایام عده، به همسر منقطعه خود، [[رجوع از طلاق|رجوع]] نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فرهنگ سبز|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2787340|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=اسماعیل تبار|نام۲=سیداحمدرضا|نام خانوادگی۲=حسینی|نام۳=مهدی (ترجمه)|نام خانوادگی۳=حسینیان قمی|چاپ=1}}</ref>
 
== عده بذل مدت در خصوص زوجه باردار ==
مقاله اصلی:"[[عده زن باردار]] "
 
[[قانون مدنی ایران|قانون مدنی]]، '''عده بذل مدت''' در مورد [[زوجه|زن]] حامله را تا وضع حمل می داند،<ref>[[ماده ۱۱۵۳ قانون مدنی]]</ref> بنابراین وضع حمل، حتی به فاصله چند لحظه از انحلال نکاح، منجر به اتمام عده می‌گردد؛ هر چند [[جنین]] به صورت [[مضغه]] یا [[علقه]]، [[سقط جنین|سقط]] گردیده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲|1=|عنوان=دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=144592|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۲۰: خط ۲۶:
* [[عده فسخ نکاح]]
* [[عده فسخ نکاح]]
* [[عده انقضای مدت]]
* [[عده انقضای مدت]]
* [[عده زن باردار]]


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۸: خط ۳۵:
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون مدنی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۳۲

عده بذل مدت در مورد نکاح منقطع در غیرحامل دو طهر است مگر این که زن با اقتضای سن عادت زنانگی نبیند که در این صورت ۴۵ روز است.[۱] عده بذل مدت، در رابطه با زوجه منقطعه، در صورتی که غیرمدخوله بوده؛ و حامله یا یائسه نباشد؛ دو طهر است.[۲]

مواد مرتبط

مبنا

مقصود از عده، جلوگیری از اختلاط نسب است.[۳]

در فقه

با استناد به روایتی از امام باقر[۴] و همچنین روایتی از امام صادق، عده زن منقطعه، ۴۵ روز است.[۵]

به موجب روایتی از امام صادق، پس از انحلال نکاح موقت، زوج می‌تواند در ایام عده، به همسر منقطعه خود، رجوع نماید.[۶]

عده بذل مدت در خصوص زوجه باردار

مقاله اصلی:"عده زن باردار "

قانون مدنی، عده بذل مدت در مورد زن حامله را تا وضع حمل می داند،[۷] بنابراین وضع حمل، حتی به فاصله چند لحظه از انحلال نکاح، منجر به اتمام عده می‌گردد؛ هر چند جنین به صورت مضغه یا علقه، سقط گردیده باشد.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. ماده ۱۱۵۲ قانون مدنی
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 144972
  3. حسن گنجی. روابط زوجین در ازدواج موقت. چاپ 1. پیام عدالت، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3520740
  4. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی (ترجمه) حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2787200
  5. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی (ترجمه) حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2787280
  6. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی (ترجمه) حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد بیست وششم) (نکاح 2). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2787340
  7. ماده ۱۱۵۳ قانون مدنی
  8. محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط حقوق مدنی (حقوق خانواده). چاپ 4. گنج دانش، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 144592