وضعیت حقوقی شهرک نشینان مناطق اشغالی فلسطین

وضعیت حقوقی شهرک نشینان مناطق اشغالی فلسطین نام مقاله ای از علی احدی کرنق و فاطمه فولادی بوده که در شماره اول دوره شانزدهم (فروردین 1403) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.

چکیده

رژیم اسرائیل از سال­های ابتدایی اشغال سرزمین فلسطین، شهرک­سازی در مناطق اشغالی را آغاز کرد. با توجه به اشغالی بودن و حاکمیت حقوق بشردوستانه در این مناطق و ممنوعیت انتقال شهروندان به مناطق اشغالی، وضعیت حقوقی شهرک­نشینان از ابتدا محل بحث بوده است. پرسش این است که شهرک‌نشینان مناطق اشغالی که به ظاهر نقشی در مخاصمه میان رژیم صهیونیستی و فلسطینیان ندارند، با توجه برخی فعالیت‌هایشان، آیا می‌توان آنان را هدف مشروع نظامی فرض کرد؟ فرضیه اولیه مقاله این است که در صورتی که شهرک‌نشینان مناطق اشغالی را رزمنده محسوب شوند، فلسطینیان حق دارند آن ها را مورد هدف قرار دهند. نوشتار حاضر قصد دارد با توجه به حقوق حاکم بر اشغال و وضعیت حقوقی غیرنظامیان در مناطق اشغالی، حاکمیت قوانین نظامی در این شهرک ­ها، خشونت مسلحانه آنان و همچنین فعالیت­های نظامی آنان در این مناطق، رزمنده بودن آنان را اثبات کند. همچنین دیگر شهرک­نشینان رژیم صهیونیستی که چنین فعالیتی ندارند و با سیاست­های انتقال جمعیت اسرائیل به شهرک­های مناطق اشغالی منتقل شده‌اند، عملاً تبدیل به سپر انسانی اقدام‌های رژیم اسرائیل شده‌اند؛ سپرهای انسانی که درصورتی‌که داوطلبانه در این مناطق ساکن شده باشند، وضعیت حقوقی آنان به مفهوم رزمنده نزدیک می­شود.

کلیدواژه ها

• شهرک‌نشینان
• خشونت مسلحانه
• فعالیت نظامی
• غیرنظامیان
• رزمنده
• سپر انسانی

مواد مرتبط

• ماده 4 کنوانسیون سوم ژنو
• ماده 28 کنوانسیون چهارم ژنو
• ماده 46 کنوانسیون چهارم ژنو
• ماده 49 کنوانسیون چهارم ژنو
• ماده 64 کنوانسیون چهارم ژنو
• ماده 66 کنوانسیون چهارم ژنو
• ماده 43 کنوانسیون لاهه
• ماده 53 کنوانسیون لاهه
• ماده 48 پروتکل الحاقی اول به کنوانسیون ژنو 1949
• ماده 8 اساسنامه دیوان کیفری بین المللی