نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۴۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بند ب ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/344|شماره پرونده=1402-127-344ح|تاریخ نظریه=1402/06/21}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۴۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' مقصود از واژه دادگاه در بند ب ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و ان...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۹
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۳۴۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۲۷-۳۴۴ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ |
نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۴۴ مورخ ۱۴۰۲/۰۶/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: مقصود از واژه دادگاه در بند ب ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، دادگاه بدوی است که رأی را صادر کرده است یا اجرای احکام حقوقی؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با توجه به ماده ۶ دستور العمل ساماندهی و تسریع در اجرای احکام مدنی مصوب ۲۴/۷/۱۳۹۸ ریاست محترم قوه قضاییه، نظر به اینکه پس از ارجاع پرونده به واحد اجرا، دادرس اجرای احکام به عنوان دادرس علی البدل دادگاه مجری حکم، عهده دار تمامی امور اجرای احکام است، اجرای بند ب ماده ۴۳۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ که مربوط به اخذ تأمین و ادامه عملیات اجرای حکم است، بر عهده دادرس اجرای احکام است.