نظریه شماره 7/1402/466 مورخ 1402/08/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار تأمین خواسته اموال خوانده: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/466|شماره پرونده=1402-127-466ح|تاریخ نظریه=1402/08/21}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۶۶ مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' چنانچه در اجرای قرار تأمین خواسته اموال خوانده توقیف شود و در خصوص دعوای اصلی...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۱۲
شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۴۶۶ |
---|---|
شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۲۷-۴۶۶ح |
تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۰۸/۲۱ |
نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۶۶ مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۱ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: چنانچه در اجرای قرار تأمین خواسته اموال خوانده توقیف شود و در خصوص دعوای اصلی، دادگاه صدور اجراییه را به پرداخت هزینه دادرسی منوط کند و به رغم سپری شدن حدود دو سال، هزینه دادرسی پرداخت نشده و اجراییه نیز صادر نشده و املاک خوانده (محکوم علیه) همچنان در توقیف باشد، با توجه به عدم پرداخت مابقی هزینه دادرسی و عدم صدور اجراییه، آیا می توان از تأمین خواسته، عدول و دستور رفع توقیف اموال را صادر کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، در فرض سؤال، که در اجرای قرار تأمین خواسته اموالی از خوانده توقیف شده و در رأی راجع به دعوای اصلی، صدور اجراییه به پرداخت هزینه دادرسی موکول شده و به رغم سپری شدن مدت زمان طولانی، این هزینه پرداخت نشده و اجراییه نیز صادر نشده است، منوط کردن صدور اجراییه به پرداخت هزینه دادرسی در رأی دادگاه، فاقد مجوز قانونی است.
ثانیا، فرض سؤال از موارد لغو قرار تأمین خواسته و یا عدول از آن نیست؛ لذا موجبی برای عدول از آن و رفع توقیف از اموال نمی باشد. بدیهی است با عنایت به ماده ۱۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ تأمین مأخوذه مازاد بر محکوم به خود به خود مرتفع است.