نظریه شماره 7/1402/485 مورخ 1402/11/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/485|شماره پرونده=1402-168-485ک|تاریخ نظریه=1402/11/03}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۸۵ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' آیا نوع رسیدگی به درخواست های اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی ک...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۶

نظریه مشورتی 7/1402/485
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۴۸۵
شماره پرونده۱۴۰۲-۱۶۸-۴۸۵ک
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۱۱/۰۳

نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۴۸۵ مورخ ۱۴۰۲/۱۱/۰۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: آیا نوع رسیدگی به درخواست های اعاده دادرسی موضوع ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری در هیأت های استانی صرفا شامل مباحث ماهیتی است یا شامل امور شکلی نیز می شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

با عنایت به اطلاق ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرس کیفری مصوب ۱۳۹۲ و به قرینه قسمت اخیر این ماده و تبصره های یک و دو قانون پیش گفته که قرارها و دستور موقت مراجع قضایی را مشمول ماده ۴۷۷ دانسته است، اعاده دادرسی موضوع ماده پیش گفته اعم از این است که رأی قطعی صادره از مراجع قضایی از نظر شکلی و یا ماهوی خلاف شرع بین تشخیص داده شود؛ نظیر صدور حکم بر محکومیت متهم بدون استماع دفاعیات وی یا صدور حکم قصاص بدون مطالبه و شکایت ولی دم یا مجنی علیه.