نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۱۱۳۶ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره لحاظ نمودن وزن و ظرفیت وسایل نقلیه در حوادث: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/1136|شماره پرونده=1402-168/1-1136|تاریخ نظریه=1403/01/20}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۱۱۳۶ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' با توجه به این که در کارت خودروی وانت نیسان علی رغم این که وزن این خودرو حسب...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۹ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۰

نظریه مشورتی 7/1402/1136
شماره نظریه۷/۱۴۰۲/۱۱۳۶
شماره پرونده۱۴۰۲-۱۶۸/۱-۱۱۳۶
تاریخ نظریه۱۴۰۳/۰۱/۲۰

نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۱۱۳۶ مورخ ۱۴۰۳/۰۱/۲۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام: با توجه به این که در کارت خودروی وانت نیسان علی رغم این که وزن این خودرو حسب کاتالوگ کارخانه یک تن و ششصد کیلوگرم می باشد، برابر مندرجات کارت این خودرو که از طرف راهنمایی و رانندگی صادر می شود، ظرفیت را برابر سه تن و ششصد کیلوگرم ذکر نموده است. از آنجایی که دارندگان گواهینامه رانندگی پایه سه مجاز به رانندگی با وانت به وزن سه تن و نیم می باشند، آیا دادگاه در تفهیم می بایست ظرفیت خودروی وانت نیسان که سه تن و ششصد کیلوگرم است را در نظر بگیرد و تفهیم اتهام را بر اساس تصادف منجر به فوت با وصف نداشتن گواهینامه مرتبط در نظر گرفته یا این که ملاک، وزن خود وانت نیسان است و با توجه به این که در گواهینامه پایه سه به وزن خودرو وانت اشاره داشته و ظرفیت ملاک نبوده، دادگاه صرفنظر از تصادف منجر به فوت را به متهم تفهیم نماید. .

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مطابق قسمت الف-۱۴ از بند ۱۱ ماده ۱ آیین نامه راهنمایی و رانندگی مصوب ۱۳۸۴ در تعریف وانت یک کابین بیان شده است که مجموع وزن خودرو و ظرفیت حمل بار آن کمتر از ۵/۳ تن است ؛ بنابراین ملاک رسیدگی مراجع کیفری درخصوص موضوعات مرتبط، مجموع وزن خودرو و ظرفیت حمل بار است.